اثربخشی آموزش برنامه فرزندپروری حمایت گرایانه بر الگوهای فرزندپروری، افسردگی، اضطراب و استرس مادران و مشکلات رفتاری برونی سازی کودکان
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 237
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEPS-19-47_008
تاریخ نمایه سازی: 27 آذر 1401
چکیده مقاله:
مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش برنامه فرزندپروری حمایتگرایانه بر الگوهای فرزندپروری و کاهش استرس، افسردگی و اضطراب مادران و مشکلات رفتاری برونی سازی کودکان انجام شد. مطالعه حاضر یک کارآزمایی نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل بود که مادران ایرانی به همراه فرزندانشان که در مدارس ابتدایی شهر تهران در سال ۱۴۰۰ تحصیل میکردند و دارای مشکلات رفتاری برونی سازی بودند، در آن شرکت کردند. آزمودنیها شامل ۳۲ مادر بودند که با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به گروههای مداخله و کنترل (در هر گروه تعداد=۱۶) تقسیم شدند. ۱۶ مادر گروه مداخله در یک دوره آموزشی ۱۰ جلسهای برنامه فرزندپروری حمایتگرایانه بر اساس برنامه فرزندپروری مثبت ساندرز (Triple p) (ساندرز، ۱۹۹۹)، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) (هایز، ۲۰۱۲) و آموزش مهارتهای زندگی (سازمان بهداشت جهانی، ۲۰۱۵) شرکت کردند. در مقابل، ۱۶ مادر در گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. شرکت کنندگان با استفاده از مقیاس فرزندپروری (آرنولد، اولیری، ولف و آکر، ۱۹۹۳)، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (لاویباند و لاویباند (۱۹۹۵) (DASS-۴۲) و پرسشنامه رفتار کودک آیبرگ (EBCI) (آیبرگ و پینکاس، ۱۹۹۹) مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین معلم کیفیت رفتار هر کودک را با استفاده از نسخه تجدیدنظر شده مقیاس مشاهده معلم از رفتار انطباقی در کلاس(TOCA-R) (مرکز پیشگیری و مداخله جان هاپکینز، ۱۹۹۱) گزارش کرد. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس با طرح اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پس از پایان جلسات برنامه فرزندپروری حمایتگرایانه، در ابتدا بهبود قابل توجهی را در الگوهای فرزندپروری و کاهش افسردگی، اضطراب و استرس مادران نشان داد. در پیگیری ۶ ماهه، وضعیت این مادران در گروه مداخله به طور معناداری بهتر از نمره پایه آنها و همچنین گروه کنترل بود (۰۵/۰p<)؛ همچنین مشکلات رفتاری برونیسازی شده کودکان آنها در گروه مداخله به طور معنی داری کاهش یافت و این تاثیر مداخله پس از ۶ ماه به طور معنا داری حفظ شد. نتایج حاکی از اثربخشی برنامه آموزش فرزندپروری حمایتگرایانه به عنوان رویکردی موثر در کاهش مشکلات رفتاری برونی سازی کودکان و همچنین بهبود کیفیت رفتارهای فرزندپروری مادران دارای فرزندان دچار مشکلات رفتاری میباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا فخری
دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
حسین زارع
استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
احمد علیپور
استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
مهدی شریف الحسینی
استادیار، گروه علوم اعصاب ،مرکزتحقیقات تروما و جراحی سینا،دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :