طراحی الگوی توانمندسازهای چابکی در دانشگاه ها

مقدمه: چابکی دانشگاهی به این مفهوم می پردازدکه نیازبه بهبود هرگز متوقف نمی شود و استانداردهای امروزی روش های قدیمی فردا هستند. به منظوردستیابی به چابکی، سازمان ها به مجموعه ای از ابزارها نیاز دارند که توانمندسازها نام گرفته اند. روش کار: هدف این پژوهش شناسایی توانمندسازهای چابکی دانشگاه ها با روش کیفی است. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه نیمه ساختاریافته و جامعه آماری اعضاء هیات رئیسه دانشگاه های دولتی شهر تهران بود که با روش نمونه گیری هدفمند ده نفر از آن ها جهت مصاحبه انتخاب و داده های حاصل به روش تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از تلفیق مصاحبه ها و ادبیات تحقیق یک مدل مفهومی طراحی شد. به منظور اعتباریابی، مدل به دو نفر از صاحب نظران مدیریت و پنج نفر از مصاحبه شوندگان ارائه و نظرات ایشان لحاظ گردید. یافته ها: عامل های توانمندساز مدل عبارتند از: تشکیل سازمان دانش محور، قواعد و رویه های سازمانی، نیروی کار چابک، فرهنگ سازمان، فن آوری اطلاعات، شراکت و همکاری، کارتیمی، قابلیت نوسازی، مدیریت و رهبری، استقلال، آینده پژوهی، تحول در برنامه ریزی آموزشی و درسی، توانمندی های مالی. نتیجه گیری: بر اساس تحقیق حاضر سه عامل آینده پژوهی، تحول در برنامه ریزی آموزشی و درسی و توانمندی های مالی برای نخستین بار به عنوان توانمندساز چابکی دردانشگاه ها شناسایی گردیدند که ضمن غنا بخشیدن به ادبیات تحقیق می تواند به منظور چابک سازی دانشگاه ها به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

Agility Enablers ، public Universities ، Agility ، توانمندسازهای چابکی ، دانشگاه های دولتی ، چابکی