روش اجرای آب بندی و زهکشی قبل از پوشش بتنی و کف سازی در مجموعه تونل های البرز (قطعه دوم آزادراه تهران – شمال)

اجرای لایه عایق و آب بندی برای تمام قسمت های تونل اصلی، دستک ها، پارکینگ ها و ... می باید انجام شود. هدف از اجرای آب بندی تونل آن است که علاوه بر جلوگیری از نشت آب به داخل فضای تونل، از تاثیرات و واکنش های مضر بر لایه پوشش نهایی بتن تونل جلوگیری کند. لایه آببند می باید در تمام قسمت های تونل به صورت پیوسته و بین لایه بتن پاششی (شاتکریت) و بتن نهایی تونل قرار گیرد. اجرای عایق تونل شامل دولایه اصلی است. لایه اول نمد (ژئوتکستایل) برای محافظت از عایق اصلی و همچنین انتقال آب به لوله های اصلی، بر روی شاتکریت نصب می شود. لایه دوم که لایه اصلی عایق (PVC) است، مطابق دستورالعمل ها بر روی لایه اول نصب می گردد. آب زیرزمینی و پشت پوشش نهایی بتن تونل در هر ۵۰ متر از طریق لوله mm۱۶۰ به لوله mm۵۰۰ هدایت می شود. در محل اتصال این لوله ها دسترسی آدم رو (منهول) قرار دارد. آب های سطحی کف تونل از طریق جوی (گاتر) در هر ۵۰ متر به محفظه خفه کن آتش(فایرکیل باکس) انتقال یافته و سپس به لوله mm۳۱۵ هدایت می شود. در این نوشته نحوه نصب این سیستم زهکش و هدایت آب بیان می شود.

کلیدواژه ها:

پوشش نهایی بتن تونل ، عایق ، تونل ، نمد (ژئوتکستایل) و ورق پلاستیکی دارای برجستگی (استریپ درین)