سنجش و تحلیل راهبردهای توسعه شهری با رویکرد توسعه پایدار با استفاده از منطق فازی (نمونه موردی: بندر بوشهر)

شهر، بهعنوان یک سیستم چندبعدی و پویا، همواره با چالشهای پیچیده و گستردهای روبهروست. این پیچیدگیها سبب شده که برنامهریزان به دنبال رویکردهای نوین در برنامهریزی شهری باشند. از جمله این رویکردهای نوین، برنامهریزی راهبردی شهری است. بندر بوشهر با توجه به رشد روزافزون جمعیت در سالهای اخیر و افزایش رو به تزاید مسائل و مشکلات شهری در ابعاد گوناگون (کالبدی، اقتصادی، و فرهنگی)، با محدودیتهای متعددی مواجه بوده است. همین امر لزوم اتخاذ رویکردهای نوین جهت برنامهریزی آیندهنگرانه برای این شهر را آشکار میکند. هدف نگارندگان از این پژوهش آن است که با استفاده از وزندهی به شاخصهای راهبردی توسعه بوشهر توسط متخصصان برنامهریزی شهری و با رویکرد برنامهریزی راهبردی به اولویتبندی پیشرانهای توسعه دست یابند. برای این هدف، از روش توصیفی- تحلیلی و همچنین روش پیمایشی (پرسشنامه) در قالب راهبردهای توسعه شهری استفاده شد که از نظر هدف کاربردی محسوب میشود. جامعه نمونه این پژوهش را سی نفر از کارشناسان حوزه برنامه ریزی شهری تشکیل می دهند. برای وزندهی به راهبردها از اکسل و سیستم فازی استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که در دو منطقه شهر بوشهر اولویت بندی راهبردهای توسعه یکسان است و راهبردهای ساماندهی کالبدی- فضایی، دسترسی پایدار شهری، تقویت اقتصاد شهری، حکمروایی خوب شهری، زیست پذیری شهری، و محیط زیست شهری به ترتیب اولویت های پیشران های توسعه پایدار شهر بوشهر محسوب می شوند. البته، در اولویت بندی شاخص های فرعی در دو منطقه اندکی تفاوت وجود دارد. با توجه به نحوه اولویت بندی پیشران های کلیدی، ابعاد کالبدی و اقتصادی در اولویت برنامه ریزی اند و مسائل زیست محیطی رتبه های پایین تری را به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه ها:

بندر بوشهر ، برنامه ریزی راهبردی شهری ، توسعه پایدار شهری ، شاخص های توسعه پایدار ، منطق فازی