بررسی میزان فراوانی انتاموبا ژینژیوالیس و تریکوموناس تناکس در افراد پریودنتیت و ژنژیویت مراجعه کننده به درمانگاه دندان پزشکی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 750

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SETBCONF02_148

تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1401

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: انتامبا ژنژیوالیس و تریکوموناس تناکس تک یاخته های دهانی هستند که ممکن است باعث ژنژیویت و پریودنتیت شوند. با توجه به وجود این دو تک یاخته دردهان وعدم وجود اطلاعات کامل در مورد شیوع آن ها در این استان و همچنین عوامل خطر مربوط به این دو تک یاخته مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی این دو تک یاخته در افراد بالای ۱۴ سال مبتلا به پریودنتیت و یا ژنژیویت مراجعه کننده به درمانگاه دندان پزشکی چالشتر انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی از۲۷۰ بیمار پریودنتیت و ژنژیویت بالای ۱۴سال مراجعه کننده به درمانگاه دندان پزشکی رسالت چالشتر و همچنین ۲۷۰ نفر افراد سالم بعنوان شاهد از دندان، لثه و زیر زبان نمونه گیری انجام شد و به روش های گسترش مرطوب، رنگ آمیزی گیمسا و تریکروم مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۰ و آزمون های آماری مجذور کای، آزمون دقیق فیشر و رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: از۲۷۰ نفر بیمار مبتلا به پریودنتیت و یا ژنژیویت ۱۳۲ نفر مرد و بقیه زن بودند همچنین ۲۳۲ نفر شهرنشین، ۳۹ نفر سیگاری بودند. همچنین ۴۴ نفر از آنها نخ دندان استفاده می کردند و ۱۷۴ نفر نیز مسواک می زدند. از۲۷۰ نفر افراد سالم ۹۵ نفر مرد وبقیه زن بودند. همچنین ۲۴۸ نفرشهرنشین، ۶ نفرسیگاری،.۴۳ نفر از نخ دندان استفاده می کردند و ۲۲۸ نفر مسواک می زدند. که در این مطالعه در افراد سالم هیچ موردی از انتامبا ژنژیوالیس و تریکوموناس تناکس دیده نشد اما در افراد بیمار در گسترش مرطوب ۳% (۷ انتامبا ژنژیوالیس و ۱ مورد تریکوموناس تناکس) و در رنگ آمیزی تریکروم ۹/۱% (۴ مورد انتامبا ژنژیوالیس و ۱ مورد تریکوموناس تناکس) و در رنگ آمیزی گیمسا ۷/۰%(۲ مورد انتامبا ژنژیوالیس) آلوده به این دو تک یاخته بودند. در این مطالعه بیماری های دهان و دندان با متغیرها ارتباط معنی داری نداشت. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعات نشان می دهد که آلودگی به این دو تک یاخته در این منطقه کم است. و ممکن است عامل احتمالی پریودنتیت و ژنژیویت علاوه بر این دوتک یاخته دهانی عوامل قارچی و میکروبی را می توان نسبت داد.

نویسندگان

محمدصالح غفاری گوشه

گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران

سیدمحمد قربانی دازمیری

گروه علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران

آناهیتا علیمرادپور

گروه علوم پزشکی، دپارتمان علوم آزمایشگاهی، دانشگاه آزاد اسلامی، مازندران، چالوس،ایران

فاطمه باشنده

گروه علوم ازمایشگاهی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد واحد زاهدان ایران

علی نشایی مقدم

گروه علوم و فناوری های زیستی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری ایران

شیلا فلاح پور

دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فلاورجان، گروه زیست شناسی، اصفهان،ایران