مقایسه احساس خود ارزشمندی، سلامت روانی و محبوبیت والدین در نوجوانان نابینا و بینا

هدف این پژوهش مقایسه احساس خود ارزشمندی، سلامت روانی و محبوبیت والدین در نوجوانان نابینا و بینابود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر نابینا و بینا در شهر تهران که در سال تحصیلی ۹۶ - ۱۳۹۵ به تحصیل اشتغال داشتندو با استفاده از نمونه گیری هدفمندودر دسترس ،تعداد ۶۰ نفر که ۳۰ نفردانش آموزان نابینا از مدارس شهید محبی و تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان بینا در مدرسه فرهنگ (هردو واقع در منطقه ۵ تهران) انتخاب شده بودند . این پژوهش از نوع تحقیقات پس رویدادی (علی- مقایسه ای) است.روش جمع اوری اطلاعات مقیاس خودارزشمندی، پرسشنامه سلامت عمومی GHQ۲۸، پرسشنامه محبوبیت والدین (افروز- اسدی، ۱۳۹۳) می باشد. داده ها با استفاده ازمدل آماری) تحلیل واریانس چند متغیری ، t دوگروه مستقل (استفاده گردیده شد. یافته ها بین احساس خود ارزشمندی ، درنوجوانان نابینا و بینا تفاوت وجود دارد. بین سلامت روانی درنوجوانان نابینا و بینا تفاوت وجود دارد. بین محبوبیت والدین درنوجوانان نابینا و بینا تفاوت وجود دارد. می توان نتیجه گیری کرد که، نوجوانان بینا در مولفه های خودارزشمندی نمرات بالاتری در مقایسه با نوجوانان نابینا کسب کرده اند که این تفاوت از نظر آماری معنادار است. افراد نابینا از سطح پایین تر سلامت روان در مقایسه با گروه بینا برخوردار بودند.اختلاف معناداری میان میانگین نمرات نوجوانان بینا و نابینا در پرسشنامه محبوبیت والدین وجود دارد.

کلیدواژه ها:

احساس خودارزشمندی ، سلامت روان ، محبوبیت والدین ، نوجوانان نابینا