استفاده از ترکیبات هالوکربنی در ساخت کاتالیزور زیگلرناتا بر پایه منیزیم اتوکسد (مروری بر مطالعات)

کاتالیزورهای موجود در واحدهای تولید پلی اتیلن سنگین معمولا از نسل های دوم و سومکاتالیزورهای زیگلرناتا است. فعالیت این دسته از کاتالیزورها پایین بوده، برای تولید میزان مشخصی از پلی اتیلن سنگین، کاتالیزور بیشتری در مقایسه با نسل های جددتر این کاتالیزورها مورد نیاز است. با توجه به اینکه این کاتالیزورها قیمت نسبتا بالایی دارند، بهره وری تولید را پا یینمی آورند. فعالیت کاتالیزورهای زیگلرناتا ازجمله مسائل پراهمیت در فرایند پلیمری شدن پلی الفین ها است که تحت تاثیر شرایط پلیمری شدن و ترکیب درصد کاتالیزور است. در سال های اخیر توجه پژوهشگران به استفاده از ترکیبات مختلف برای بهبود عمل رد کاتالیزورها جلب شده است. در این میان ترکیبات هالوکربنی به عنوان افزایش دهنده فعالیت کاتالیزور موردتوجه قرارگرفته اند. بررسی ها نشان می دهد این ترکیبات علاوه بر فعالیت کاتالیزور بر خواص محصول پلی الفینی ازجمله جرم مولکولی، توزیع اندازه ذرات، چگالی توده، میزان پودر ریز (کمتر از ۶۳ میکرون) و واکس تولیدیدر فرایند، تاثیرگذار هستند. ترکیبات هالوکربنی می توانند هم به عنوان جزئی از ترکیب درصد کاتالیزور و هم در فرایند پلیمری شدن مورد استفاده قرار گیرند. این ترکیبات با تاثیر بر ترکیب درصد کمک کاتالیزور سبب بیشتر شدن گروه های فعال در کمک کاتالیزور و در نتیجه سبب افزایشفعالیت کاتالیزور می شوند. درواقع، افزایش فعالیت کاتالیزور به دلیل بیشتر شدن مواضع فعال در دسترس یا فعال کردن مراکزی که به هر دلیلی در فرا ند پلیمری شدن غیرفعال شده اند عمل می کند.

کلیدواژه ها:

کاتالیزور ، زیگلر ناتا ، هالوکربن ، پلیمری شدن ، پلی اتیلن