شاخص های مناسب سازی فضاهای شهری دوست دار سالمندان با استفاده از رویکرد مشارکتی

فضای شهری ایده آل فضایی است در آن عدالت شهروندی رعایت شده باشد و تمامی شهروندان، حتی اقشار آسیب پذیر، بتوانند از این فضا استفاده کنند. سالمندی دورانی است که کاهش توانایی های جسمی و از دست دادن برخی ارزش ها و امتیازها را به همراه دارد و در موارد زیادی با ضعف جسمانی و روانی همراه است. سالمندان بخشی از شهروندان آسیب پذیر هر شهری به شمار می آیند و در صورتی که فضاهای شهری برای سالمندان مناسب سازی گردد، پیامد آن سایر اقشار جامعه نیز در رفاه بیشتری خواهند بود. بعلاوه در حال حاضر درصد بالای جمعیت جوان در شهرها بیانگر درصد بالای سالخوردگان در آینده ای نزدیک است و این امر لزوم توجه ویژه به نیازهای سالمندان در فضاهای شهری را دوچندان می سازد. سالمندان به دلایل جسمی و روحی به فضاهای شهری و تحرک و تعاملات اجتماعی بسیار نیازمندند و طرح های شهرسازی باید به مردم سالخورده کمک کنند تا از خیابان های شهر براحتی استفاده کنند و لذت ببرند. مسلما رویکرد مشارکتی و استفاده از نظرات خود سالمندان به نتایج بهینه ای منجر خواهد شد. لذا در این تحقیق پس از بیان مبانی نظری و تعاریف بنیادین و بررسی نیازها و ویژگی های خاص تردد و استفاده سالمندان از فضاهای شهری، نمونه ای از تجارب موفق جهانی که مبتنی بر رویکرد مشارکتی بوده و در انگلستان انجام شده است بررسی می گردد و در نهایت بر اساس مطالعات نظری و تجربه مذکور، شاخص های لازم برای مناسب سازی فضاهای شهری دوستدار سالمند ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

urban spaces ، elderly people ، participatory approach ، environmental design indices. ، فضای شهری ، سالمند ، رویکرد مشارکتی ، شاخص های طراحی محیط.