جنبش حزب االله لبنان در پرتو تحولات پس از ۱۱ سپتامبر

دیده تروریسم در سیر تکاملی خود همواره تحولاتی را تجربه نموده است. به موازات تکامل و تغییر پدیده تروریسم، فرآیند مقابله با آن نیز با دگرگونیهاییهمراه شده است. پس از حوادث ۱۱سپتامبر ،۲۰۰۱سرکوب تروریسم به عنوان رویکرد غالب جهانی در مبارزه با تروریسم پذیرفته شد. در نتیجه، آندسته از جنبشهای آزادیبخش که در چارچوب قانونی و حقوقی، بهمنظور آزدی سرزمین تحت اشغال، رهایی از چنگال استعمار و مبارزه با نژادپرستی در حال مبارزه بودند، از این موضوع متاثر شدند. از آنجا که برخورد با اینگونه جنبشها، سیاسی، دوگانه و براساس منافع قدرتهای جهانی تنظیم شده است، برخی از جنبشهای آزادیبخش ملی که خطمشی و سیاستهای غیر همسو با غرب را در پیش گرفتهاند، در فرآیند جهانی مبارزه با تروریسم، به اتهام انجام فعالیت تروریستی، تحت فشار قرار گرفتند. جنبش حزب االله لبنان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و با توجه به رویکرد ضد غربی و مبارزه مسلحانه با اسرائیل همواره به انجام فعالیتهای تروریستی متهم شده است. بنابراین صدور قطعنامه ،۱۵۵۹جنگ ۳۳روزه و صدور قطعنامه ،۱۷۰۱ترور رفیق حریری و تشکیل دادگاه بینالمللی برای رسیدگی به این ترور و متهم شدن عناصری از حزب االله در این دادگاه و نیز مصوبات دولت فواد سینیوره در سال ۲۰۰۸به عنوان نمونههایی از فشارها و محدودیتهای وارده به این جنبش پس از ۱۱ سپتامبر قابل ذکر است. این جنبش برای خنثی نمودن اتهامات، با حفظ ماهیت نظامی و عدم تغییر در ایدئولوژی، با ایجاد نوعی دگرگونی کارکردی از طریق افزایش مشارکت در عرصههای سیاسی، فرهنگی و اقتصادی به دنبال کاهش فشارها و معرفی خود بهعنوان حزبی مردمی، ملیگرا و تاثیرگذار در لبنان بوده است. نگارنده در مقاله حاضر در صدد است تا با روش توصیفی- تحلیلی، فرآیند مقابله با تروریسم پس از ۱۱سپتامبر را تبیین و تاثیر پذیری حزباالله لبنان از این فرآیند را تحلیل نماید

کلیدواژه ها:

تروریسم ، جنبشهای آزادیبخش ملی ، مبارزه با تروریسم ، جنبش حزب االله لبنان