نقش تاب آوری و خودکارآمدی در ارتقای سلامت روان کادر درمانی طی همه گیری کووید-۱۹: یک مرور روایتی

زمینه و اهداف: طی همه گیری کووید-۱۹ کادر درمانی بیمارستان ها به علت بی خوابی، فرسودگی و فشار کاری، اضطراب زیادی را تجربه کردند که موجب کاهش سلامت روان آنها شد. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تاب آوری و خودکارآمدی در ارتقای سلامت روان کادر درمانی طی همه گیری کووید-۱۹ انجام شد. روش بررسی: این مطالعه مروری با جستجو در عنوان و چکیده مقالات منتشر شده در پایگاه های علمی معتبر بین المللی نظیر گوگل اسکالر، پابمد، ساینس دایرکت و اسکوپوس در سال های ۲۰۲۰ (از ماه فوریه) و ۲۰۲۱ (تا ماه جولای) انجام گرفت. ۲۶ مقاله نهایی برای بررسی جامع و استخراج داده ها انتخاب شدند. از چک لیست پریزما برای بررسی و کنترل کیفیت مقالات استفاده شد. یافته ها: پرستاران و پزشکانی که از تاب آوری و خودکارآمدی بالایی برخوردار بودند از نظر سلامت روانشناختی در وضعیت خوبی قرار داشتند. عواملی مانند سن، جنسیت، وضعیت تاهل، سابقه شغلی و فعالیت در بخش ویژه کووید-۱۹ بر میزان تاب آوری و خودکارآمدی کادر درمانی طی شیوع کووید-۱۹ تاثیرگذار بود. همچنین اضطراب، استرس پس از سانحه، افسردگی، بی خوابی و فرسودگی شغلی از شایع ترین اختلالات ایجاد شده توسط کووید-۱۹ در پرستاران و پزشکان در این همه گیری بود. نتیجه گیری: با توجه به این که در دوران بعد از کرونا نیز شاهد بروز اختلالات گسترده روانشناختی مانند استرس پس از سانحه و فرسودگی شغلی در کادر درمانی بیمارستان ها هستیم، لازم است کارگاه ها و همایش هایی در جهت افزایش تاب آوری و خودکارآمدی کادر درمانی بیمارستان ها اتخاذ گردد.

کلیدواژه ها:

Psychological Resilience ، Self Efficacy ، Mental Health ، Medical Staff ، COVID-۱۹ ، تاب آوری روانی ، خودکارآمدی ، سلامت روان ، کادر درمانی ، کووید-۱۹