اثربخشی اموزش طرحواره درمانی بر افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به کووید۱۹ ترخیص شده از مراکز درمانی

هدف از انجام این اثربخشی آموزش طرحواره درمانی بر افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به کووید ۱۹ ترخیص شده از مراکز درمانی بود. طرح پژوهش با توجه به هدف، کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل با آرایش تصادفی در آزمودنی ها بود. جامعه ی آماری شامل کلیه بیماران ترخیص شده از مراکز درمانی به علت ابتلا به کووید ۱۹ که با مراجعه به کلینیک نوید مهر در فاصله ی زمانی آبان الی دی ماه ۱۴۰۰ تشخیص اضطراب و افسردگی در آنان داده شده، بود. از میان افراد جامعه ۳۰ نفر به صورت داوطلبانه و هدفمند انتخاب شده و در دو گروه (۱۵ نفر طرحواره درمانی، ۱۵ نفر کنترل) به صورت تصادفی قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های افسردگی و اضطراب بک بود. یافته ها نشان داد طرحواره درمانی بر افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به کووید ۱۹ ترخیص شده از مراکز درمانی اثربخش می باشد. نتیجه گیری: بر طبق نتایج می توان چنین نتیجه گرفت که طرحواره درمانی با آماج قرار دادن قالب ها یا الگوهای فرد و بازسازی طرحواره های ناسازگار اولیه، قادر به کاهش اضطراب و افسردگی می باشد.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، اضطراب ، افسردگی ، کووید ۱۹