تحلیل عددی سازه نگهبان تیرک مایل و سازه خرپایی در پایدارسازی گود برمبنای شاخص پتانسیل خرابیDPI

در این پژوهش در شرایط مختلف، رفتار سیستم نگهدارنده تیرک مایل و سازه نگهبان خرپایی بررسی شده است. برای این منظور حرکات افقی و عمودی خاک در اثر گودبرداری و سطح خرابی ساختمان های مجاور این سیستم ها برای نگهداری گود تعیین می شود. گودبرداری در سه عمق ۴، ۷ و ۱۰متر مورد بررسی قرار گرفته است که به ترتیب نشان دهنده گود-های کم عمق، با عمق متوسط و با عمق زیاد هستند. از معیار رفتاری مور کولمب برای رفتار خاک استفاده شد. گودبرداری بصورت مرحله ای با نرم افزار PLAXIS مدل سازی گردید. با مقایسه خروجی های بدست آمده از مدل سازی عددی اینگونه نتیجه گیری گردید که جابجایی افقی و قائم خاک، در مدل های تیرک مایل بیشتر از مدل های سازه نگهبان خرپایی تست. دلیل آن عدم وجود عضو قائم و سیستم مهاربندی جانبی در تیرک مایل، برخلاف سازه نگهبان خرپایی است. مقادیر تنش و عکس العمل های تکیه گاهی در روش تیرک مایل، بیشتر از عضو مایل سازه نگهبان خرپایی بدست آمد که دلیل آن وجود درجات نامعینی بیشتر در خرپا است که باعث انتقال تنش از مسیرهای بیشتر و کمتر شدن مقدار عکس العمل های تکیه گاهی می شود. در نهایت براساس روش شاخص پتانسیل خرابیDPI مشخص گردید که از بین دو سیستم تیرک مایل و سازه نگهبان خرپایی برای پایدارسازی گودبرداری در مجاورت ساختمان همسایه در مناطق شهری ایمنی و مقاومت سازه نگهبان خرپایی بیشتر و استفاده از خرپا مطمئن تر است.

کلیدواژه ها:

گودبرداری ، سازه های نگهبان خرپایی ، پلاکسیس ، سیستم تیرک مایل گود ، اجزای محدود ، شاخص پتانسیل خرابیDPI