مقاله علمی – پژوهشی: بررسی هپاتوتوکسیک ماهیان طلایی (Carassius auratus) در تیمار با دی- اتیل فتالات (DEP)
محل انتشار: مجله آبزیان زینتی، دوره: 9، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 146
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ORAQ-9-1_001
تاریخ نمایه سازی: 28 فروردین 1401
چکیده مقاله:
استفاده گسترده از دی- اتیل فتالات (DEP) به عنوان نرم کننده (پلاستی سایزر) در محصولات پلاستیکی٬ یک خطر جدی برای سلامت موجودات زنده بوده٬ زیرا امکان نشت و ورود آن به محیط اطراف وجود دارد. در این مطالعه به بررسی هپاتوتوکسیسیتی ناشی از تیمار با DEP در ماهیان طلایی (Carassius auratus) پرداخته ایم. مقدار LC۵۰ حاد ۹۶ ساعته با استفاده از آنالیز Probit به میزان >۴ mg/L تعیین گردید. سه غلظت زیر حدکشندگی ۱/۵th ٬۱/۱۰th و ۱/۲۰th از LC۵۰ DEP برای ۷ و ۱۴روز مورد استفاده قرار گرفتند. نمونه های خون و کبد خارج٬ و از کبد پس از پرفیوژن با سالین٬ هوموژنیت تهیه شد. در این مطالعه محتوی پراکسیداسیون لیپدی (LPO/MDA) به عنوان شاخص اختلالات غشایی٬ محتوی پروتیین های کاربولینه (CP) و سطوح ALT و AST (مارکرهای نکروز کبدی) افزایش یافتند. هم چنین٬ ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) هوموژنیت کبدها کاهش یافت. خلاصه آن که٬ DEP موجب هپاتوتوکسیسیتی در ماهیان مورد آزمایش از طریق القای استرس اکسیداتیو و متعاقب آن بروز ناپایداری در غشاهای سلولی شده است.
کلیدواژه ها:
Phthalate ، Fish ، Oxidative stress ، Antioxidants ، Hepatic necrosis markers ، فتالات٬ ماهی٬ استرس اکسیداتیو٬ آنتی اکسیدان ها٬ مارکرهای نکروز کبدی
نویسندگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :