یکپارچه سازی سیستم حمل ونقل عمومی با شبکه دوچرخه

افزایش حجم ترافیکی به ویژه در بخش مرکزی شهرها یکی از مشکلات اصلی حمل و نقل در شهرهای بزرگ تبدیل شده است؛ سهم پایین استفاده از حمل و نقل عمومی، افزایش تعداد خودروهای تک سرنشین از عوامل اصلی ایجاد ترافیک می باش که مصرف بالای سوخت و بروز انواع آلودگی را در پی دارد. استفاده از دوچرخه در سیستم حمل و نقل شهری خطر آسیب های جاده ای را کاهش می دهد و مهمتر از همه، کمک به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای مرتبط با ترافیک و آلودگی هوا و آلودگی صوتی میکنند و نیاز به فضای کمتری نسبت به اتومبیل و وسایل حمل و نقل دیگر دارندو کمک به بهبود سیستم اقتصادی و اجتماعی جامعه می کند. در طراحی شبکه دوچرخه سواری به ایمنی و امنیت دوچرخه سواران کمتر توجه شده است. برای ارتقا سیستم حمل و نقل شهری، ایجاد محیطی امن امری ضروری می باشد که برای این کار در وهله اول باید زیر ساخت های جاده ای را بهبود بخشید. مناطق حادثه خیز، خطوط اتوبوس و پارک خودروهای کنار جاده از مهمترین عوامل در ادغام دوچرخه سواری با سیستم حمل و نقل عمومی هستند. مفهوم حمل و نقل یکپارچه به یک اصل مهم راهنما برای توسعه نهادی و ساختاری سیاست های حمل و نقل در چندین کشور تبدیل شده است. پژوهش ها نشان می دهد که یکپارچه سازی حمل و نقل عمومی و دوچرخه در بخش مرکزی شهرها، نیازمند ایجاد یک سیستم دوچرخه اشتراکی و تعبیه پارکینگ های دوچرخه در پایانه های اتوبوسرانی و ایجاد ایستگاه های دوچرخه در ایستگاه های اتوبوس و مترو است.

کلیدواژه ها:

دوچرخه ، یکپارچه سازی ، حمل ونقل عمومی