بررسی و ارزیابی سیاست های مسکن گروه های آسیب پذیر در کسب رضایت ساکنان (مورد شهر خرم آباد)

تامین مسکن و بهبود کیفیت زندگی شهری اقشار ضعیف و آسیب پذیر جامعه یکی از مباحث مهم در مطالعات شهری می باشد. خروجی این مطالعات می تواند اطلاعات مفیدی برای برنامه ریزان به همراه داشته باشد. آگاهی برنامه ریزان شهری در مورد چگونگی تاثیرگذاری تصمیماتشان بر رضایت اقشار ضعیف جامعه از زندگی شهری مزایای زیادی را به همراه خواهد داشت. کیفیت زندگی شهری معمولا از طریق شاخص های ذهنی (ارزیابی ادراکات و رضایت شهروندان از زندگی شهری) و یا با استفاده از شاخص های عینی (حاصل از داده های ثانویه) و به ندرت استفاده از هر دو نوع شاخص ها اندازه گیری می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی کیفیت فضای زندگی ساکنین سایت کمالوند مسکن مهر شهر خرم آباد شهر نسبت به فضای زندگی آنان با استفاده از روش میدانی است. رویکرد حاکم بر پژوهش توصیفی– تحلیلی می باشد. ابتدا با استفاده از روش های تحلیلی و اسنادی به جمع آوری داده ها و اطلاعات از طریق مطالعات کتاب خانه ای و پیمایش میدانی (پرسشنامه) اقدام شده است. در این تحقیق برای ارزیابی و تحلیل اطلاعات از تکنیک تحلیل عاملی استفاده شده و از میان ۳۱ متغیر مربوط به کیفیت زندگی، ۱۸ گویه استخراج شده که از طریق آزمون KMO تایید شدند. شاخص های انتخابی با روش تحلیل عاملی به ۵ عامل تقلیل یافت که این عوامل جمعا ۲۹۱/۵۹ درصد واریانس را در بر می­گیرد. در بین ۵ عامل فوق، عامل زیست محیطی، اجتماعی و نهادی با توزیع ۴۳۸/۲۷ درصد واریانس تاثیرگذارترین عامل در پژوهش بودند. بر اساس نتایج به دست آمده میزان رضایتمندی ساکنان در حد متوسط (با میانه نظری ۲.۳۷) می باشد که بیانگر عدم رضایتمندی ساکنان از وضعیت زندگی در این سایت می باشد.

کلیدواژه ها:

کیفیت فضای ذهنی ، کیفیت زندگی ، شاخص های کیفیت زندگی ، شهر