همسویی برخی برنامه های توسعه محور با دیدگاه های فمنیستی و تاثیر آن بر تزلزل نهاد خانواده

نظام حاکم جهانی تفکرات اومانیسم، لیبرالیسم و سکولاریسم را با عناوین کنوانسیون ها و قراردادهای بین المللی و دیگر برنامه های جهانی سازی فراروی کشور های دیگر، به ویژه ممالک اسلامی قرار داده است. اسنادی مانند «کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان» و «سند پکن» از جمله این اسناد است که به عنوان نقطه عطفی در روند احقاق حقوق زنان در سطح جهانی مطرح شد. مسئله مقاله حاضر این است که همسویی این برنامه ها با دیدگاه های فمنیستی، چه تاثیری بر نهاد خانواده خواهد داشت و موضع دولت اسلامی در مواجهه با اسناد بین المللی چه خواهد بود. یافته های این مقاله حاکی از آن است، که هدف این اسناد گرچه حمایت همه جانبه از حقوق زنان است اما در مسیر فردگرایی و آزادی افراطی، خانواده را دچار چالش جدی کرده و در حقیقت در جهت تامین منافع نظام سرمایه داری و توسعه پایدار تدوین شده است. با توجه به اینکه اسلام برنامه های خاص خود را در جهت اعتلای نهاد خانواده ارائه کرده است، مطالبه مردم در جهت توجه ویژه به مسئله «حفظ جایگاه زن و نهاد سنتی خانواده» اهتمام جدی کارشناسان و رهبران دینی برای ورود جدی به مسائل زنان و اصلاحات زیر بنایی به نفع خانواده توسط دولت را ضروری می سازد.

کلیدواژه ها:

خانواده ، فمنیسم ، عدالت جنسی ، برنامه های توسعه محور ، زنان