تعیین تاثیر عوامل موثر اقتصادی، اجتماعی و ترافیکی در الگوی ایجاد خیابان کامل در معابر شهر تهران (مطالعه موردی معابر منتخب در منطقه ۱۴ شهرداری تهران)

افزایش قابل توجه مالکیت خودروی شخصی و استفاده روزافزون از این وسیله نقلیه مشکلات بسیاری از جمله انواع آلودگی های محیطی، کاهش ایمنی افراد پیاده، افزایش تلفات ناشی از سوانح رانندگی، افزایش گازهای گلخانه ای، پایین بودن میزان مطلوبیت محیطی را برای شهرها به وجود آورده است. طرح خیابان کامل یکی از راهبردهایی است که می تواند در محلات، ایمنی، آسایش و دسترسی آسان برای هر فرد را با توجه به سن و توانایی او فراهم آورد و اثرات منفی حمل ونقل را به حداقل برساند. در این پژوهش ضمن معرفی مفهوم خیابان کامل و تعریف و اولویت بندی معیارها، زیرمعیارها و شاخص های موثر بر آن، با مطالعه موردی خیابان ده حقی، چگونگی اجرای طرح خیابان کامل در این معبر بررسی شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی و از نوع کاربردی بوده و با توجه به گستردگی محدوده تحقیق، به صورت پیمایشی و با استفاده از تکنیک پرسشنامه و نظرسنجی از خبرگان و کارشناسان فعال در حوزه حمل ونقل، محیط زیست، معماری و شهرسازی انجام گرفته است. با بررسی مبانی نظری تحقیق و مطالعات پیشین و نظرسنجی از خبرگان، معیارهای اصلی در سطح اول شامل حمل ونقل، ساختار شهری و محیط زیست و زیرمعیارها و شاخص های آنها در سطوح دوم و سوم تعریف شده اند. با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی، اوزان مربوط به هرکدام از شاخص ها برآورد شده، با توجه به امتیاز معبر، راهکارهای پیشنهادی در قالب کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت برای ارتقای معبر به سوی الگوی خیابان کامل ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

خیابان کامل ، حمل ونقل ، ساختار شهری