زمین شیمی، پتروژنز و محیط تکتونیکی توده گابرویی ترالیتی و تشنیتی کمربن (البرز مرکزی)

در دامنه شمالی البرز مرکزی، در جنوب روستای کمربن، توده گابرویی آلکالن برونزد دارد. این توده در حواشی ترالیت های ریزدانه است و به سمت مرکز به تشنیت های درشت دانه تر تبدیل می شود. عدد منیزیم از سنگ های ترالیتی در حاشیه توده به سمت سنگ های تشنیتی در مرکز توده کاهش می یابد. وجود گابروهای ترالیتی در حاشیه ریزدانه توده گابرویی می تواند نمایان گر تبلور زود هنگام حاشیه توده، به علت افت حرارتی سریع تر باشد. در نمودارهای عنکبوتی سنگ های مورد مطالعه غنی شدگی در عناصر LILE Ba) و (Rb، عناصر HFSE (Nb) و P و تهی شدگی در عنصر K و عناصر HREE (Y و Yb) دیده می شود. نمودارها، روندهایی مشابه با روند سنگ های آلکالن مناطق درون صفحه ای را نشان می دهند. میزان پایین (کمتر از ۱) نسبت های عناصر HFSE/LREE، می تواند نشان دهنده اشتقاق ماگمای منشا این سنگ ها از یک منبع استنوسفری باشد. میزان ۱۰< YbN نمونه ها، مقادیر بالای (La/Yb)N (۹۸/۱۹ تا ۴۱/۲۸) و (Dy/Yb)N (۳۹/۱ تا ۶۸/۱) می تواند نشان دهنده وجود گارنت به عنوان فاز باقی مانده در منشا گوشته به وجود آورنده ماگمای سنگ های گابرویی آلکالن کمربن باشد. در نمودارهای طبقه بندی گابروها، این سنگ ها در بخش گابروهای محیط های ریفتی درون صفحه ای قرار می گیرند. ایجاد این توده گابرویی می تواند در ارتباط با فاز پلوتونیسم ریفت درون صفحه ای باشد که در اواخر تریاس در البرز مرکزی فعالیت داشته است.

کلیدواژه ها:

گابرو ، ترالیت ، تشنیت ، ریفت درون صفحه ای ، آلکالن ، البرز مرکزی