مطالعه تغییرات فیزیولوژیکی پرتقال تامسون ناول در پاسخ به محلول پاشی برگی جاسمونیک اسید تحت شرایط تنش خشکی

به منظور ارزیابی تاثیر غلظت های مختلف جاسمونیک اسید بر تغییرات فیزیولوژیکی پرتقال تامسون ناول تحت تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح تنش خشکی شامل ۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی (به عنوان شاهد)، ۷۵ درصد ظرفیت زراعی (تنش خشکی ملایم) و ۵۰ درصد ظرفیت زراعی (تنش خشکی شدید) و نیز سه سطح محلول پاشی صفر، ۱۰۰ و ۲۰۰ میکرومولار جاسمونیک اسید بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی به طور معنی داری محتوای نسبی آب، پتانسیل آب گیاه، شاخص سطح برگ، هدایت روزنه ای و کلروفیل کل برگ پرتقال تامسون ناول را کاهش داد، درحالی که میزان نشت یونی، مالون دی آلدهید، قندهای محلول، پرولین و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در شرایط تنش خشکی افزایش یافتند. همچنین مشخص شد که محلول پاشی برگی جاسمونیک اسید توانست با حفظ بهتر وضعیت آبی برگ (محتوای نسبی آب برگ و پتانسیل آب گیاه)، افزایش شاخص سطح برگ، هدایت روزنه ای، حفظ بهتر پایداری غشاء سلولی (با کاهش نشت یونی و مالون دی آدهید)، حفظ کلروفیل کل در حد مطلوب، افزایش میزان محلول های سازگار (قندهای محلول و پرولین) و همچنین افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز و پراکسیداز، اثرات منفی تنش خشکی را کاهش دهد. در نهایت، کاربرد محلول پاشی برگی جاسمونیک اسید به ویژه در غلظت ۱۰۰ میکرومولار برای کاهش اثرات منفی تنش خشکی در پرتقال تامسون ناول پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

Membrane stability ، Water potential ، Compatible solutions ، Catalase ، Stomatal conductance ، پایداری غشاء ، پتانسیل آب ، محلول های سازگار ، کاتالاز ، هدایت روزنه ای