اثربخشی آموزش خودشفقتی ذهن آگاهانه با تاکید بر سبک زندگی اسلامی-ایرانی بر تعدیل طرحواره های ناسازگار اولیه مادران دارای کودک اتیسم

هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی آموزش برنامه خودشفقتی ذهنآگاهانه با تاکید بر سبک زندگی اسلامی-ایرانی بر تعدیل طرحواره های ناسازگار اولیه مادران دارای کودک اتسیم بود. مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران دارای کودک اتیسم انجمن اتیسم شهر کاشان سال ۱۳۹۸ بود. نمونه آماری شامل۲۴ مادر دارای کودک اتیسم بود که به روش نمونه گیری هدفمند بهعنوان گروه نمونه انتخاب شدند و بهصورت تصادفی سازی از طریق قرعهکشی ۱۲ مادر در گروه آزمایش و ۱۲ مادر در گروه کنترل گمارش شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه در برنامه خودشفقتی ذهنآگاهانه با تاکید بر سبک زندگی اسلامی-ایرانی شرکت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفتند. جهت سنجش طرحواره های ناسازگار اولیه از پرسشنامه فرم کوتاه یانگ استفاده شد و آمار توصیفی و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر برای تجزیه وتحلیل داده ها به کاربرده شد. یافتهها نشان داد که آموزش خودشفقتی ذهنآگاهانه با تاکید بر سبک زندگی اسلامی-ایرانی در تعدیل طرحواره های ناسازگار اولیه مادران دارای کودک اتیسم تاثیرمعنادار داشت (۰۰۱/۰ p≤). بنابراین، نتیجه گرفته میشود که آموزش برنامه در تعدیل طرحواره های ناسازگار اولیه مادران دارای کودکان اتسیم موثر بوده است.جهت سنجش طرحواره های ناسازگار اولیه از پرسشنامه فرم کوتاه یانگ استفاده شد و آمار توصیفی و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر برای تجزیه وتحلیل داده ها به کاربرده شد. یافتهها نشان داد که آموزش خودشفقتی ذهنآگاهانه با تاکید بر سبک زندگی اسلامی-ایرانی در تعدیل طرحواره های ناسازگار اولیه مادران دارای کودک اتیسم تاثیرمعنادار داشت (۰۰۱/۰ p≤). بنابراین، نتیجه گرفته میشود که آموزش برنامه در تعدیل طرحواره های ناسازگار اولیه مادران دارای کودکان اتسیم موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

خودشفقتی ذهنآگاهانه ، سبک زندگی اسلامی-ایرانی ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، مادران ، کودک اتیسم