شنا‎سایی خاک های شور منطقه کاشان‎ ‎بر مبنای پردازش رقومی داده های ماهواره ‎ IRS-۱D‎ و مطالعات میدانی

شوری و شور شدن خاک یکی از مشکلات رو به افزایش در مناطق خشک و نیمه خشک است. در سال­های اخیر استفاده از روش­های دورسنجی ­و سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) به­منظور تفکیک خاک­های شور مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است؛ زیرا تصاویر دور­سنجی ­دارای پوشش وسیع و یک­پارچه با شرایط زمانی یک­سان از پدیده­ها، موجب صرفه­ جویی در زمان و هزینه­ های مطالعه می شود. در این تحقیق تصاویر سنجنده LISS- III از ماهواره هندوستان (IRS) به­ کار گرفته شد.شاخص BI توانست ضمن تفکیک نواحی با شوری شدید از نواحی غیرشور، جدا کند. شاخص SI نسبت به BI با کیفیت بالاتری نواحی با شوری شدید، خیلی شور و غیرشور را جدا نمود. نتایج طبقه بندی نظارت شده بدون تلفیق با مدل رقومی ارتفاع، دارای دقت کلی ۷۶ درصد، دقت تولید کننده ۷۸ درصد و دقت کار­بر ۸۲ در صد بود. در حالی که طبقه بندی نظارت شده نوارهای سنجنده و مدل رقومی ارتفاع دارای دقت کلی ۹۸.۱ درصد، دقت تولید کننده ۹۸.۲۸ درصد و دقت کار­بر ۹۸.۴ در­صد شد. علت دقت کم طبقه بندی، پیش از ترکیب داده­های سنجنده و ­مدل رقومی ارتفاع را می ­توان به تداخل طیفی اراضی شور و شور و مرطوب با اراضی غیر شور (اراضی با ۲۵ تا ۶۵ درصد سنگ ریزه در سطح) نسبت داد؛ اما این دو نوع اراضی دارای موقعیت پستی و بلندی متفاوت بودند، ­به­ طوری­که اختلاف ارتفاع آن­ها معادل ۲۰۰ متر است. بنابر­این با ترکیب مدل رقومی ارتفاع، این دو نوع اراضی و اراضی، که وضعیت مشابهی داشتند، به خوبی از یک­دیگر تفکیک شدند.

کلیدواژه ها:

دورسنجی ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، شاخص روشنایی ، شاخص شوری ، مدل رقومی ارتفاع