اثربخشی آموزش کارکرد های اجرایی بر عملکرد تحصیلی کودکان با ناتوانی یادگیری املا

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش کارکردهای اجرایی (حافظه فعال و بازداری پاسخ) بر عملکرد تحصیلی کودکان با ناتوانی یادگیری املا بود. روش: جامعه آماری پژوهش، دانش آموزان دختر پایه سوم ابتدایی مبتلا به ناتوانی یادگیری املا شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۰-۸۹ بودند. به منظور انجام پژوهش، ۴۵ دانش آموز با ناتوانی یادگیری املا به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای، انتخاب و با روش تصادفی در گروههای ۱۵ نفری آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. روش پژوهش از نوع آزمایشی بود. ابزارهای مورد استفاده، آزمون عصب _ روان شناختی نپسی(NEPSY)، مقیاس هوش کودکان وکسلر، چک لیست شناسایی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری ، املا، مصاحبه بالینی و آزمون عملکرد تحصیلی املا بود. آموزش کارکردهای اجرا یی بر روی گروه های آزماش انجام گرفت (یک گروه آموزش حافظه فعال و گروه دیگر آموزش بازداری پاسخ). داده های بدست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها: نتایج نشان داد، آموزش کارکردهای اجرایی (حافظه فعال و بازداری پاسخ) بر بهبود عمل کرد تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری املا از لحاظ آماری معنادار میباشد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد از بین دو روش آموزش کارکردهای اجرایی هیچ ی بر دیگری برتری نداشته و هر دو سهم برابر در بهبود عمل کرد دانش آموزان با ناتوانی یادگیری املا داشته اند. نتیجه گیری: آموزش کارکردهای اجرایی بر بهبود عملکرد تحصیلی کودکان با ناتوانی یادگیری املا تاثیر دارد و میتواند در کنار سایر روش های مداخله ای به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

Executive Functions ، Working Memory ، Response Inhibition ، Academic Performance ، Spelling Learning Disability ، کارکردهای اجرایی ، حافظه فعال ، بازداری پاسخ ، عملکرد تحصیلی ، ناتوانی یادگیری املا