آلودگی صوتی و تحلیل رگرسیونی تراز صدا در حمل و نقل ریلی (مطالعه موردی: شهر تهران)

چکیدهزمینه و هدف: آلودگی صوتی در سیستم های حمل و نقل شهری یکی از مخاطراتی است که همواره می تواند سلامت مسافرین را به خطر بیاندازد و بر میزان استفاده آنها از حمل و نقل عمومی تاثیر بگذارد.روش: آلودگی صوتی در سکو ایستگاه ها، واگن های مسافربری و همین طور واگن راهبر قطار مورد ارزیابی قرار گرفت. توجه به داده های تراز صوتی ایستگاه ها و داده های برداشت شده، مدل سازی با استفاده از مدل خطی رگرسیونی پرداخته شد. با استفاده از آنالیز همبستگی تاثیر عوامل مختلف بر شاخص آلودگی صدا مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت.یافته ها: شاخص تراز معادل صدا در یک دوره زمانی معین Leq در ایستگاه نواب بیشتر از ۳ ایستگاه دیگر می باشد که فرض اولیه در خصوص نرخ آلودگی صوتی به دلیل تجمع زیاد مسافرین بیشتر میباشد تحقق یافته است. همچینین میدان صنعت آرام ترین ایستگاه در بین ایستگاه های مورد مطالعه بود. تراز معادل صدا در یک دوره زمانی معین Leq در ایستگاه نواب ۸۳ و میدان صنعت ۷۷ برداشت شد، که این موضوع فرض اولیه دیگر در خصوص آلودگی های ثبت شده زیست محیطی و عدم نظارت دقیق، است.تتیجه گیری: حد مجاز آلودگی صوتی (۶۵ دسی بل) در اکثر نقاط اندازه گیری شده بالاتر بوده است را محقق کرده بطوری که در ایستگاه میدان صنعت که آرامترین ایستگاه در زمان ورود تا خروج قطار بوده است و تراز معادل صدا برابر ۷۷ دسی بل برداشت شده است از حد استاندارد بالاتر بوده است.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل شهری ، آلودگی صوتی ، مترو ، واگن راهبر