اثربخشی حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد در افزایش سازگاری اجتماعی عاطفی و بهداشتی زندانیان

مقدمه: از آنجا که سازگاری پایین یکی از مشکلات اصلی زندانیان و از علل گرایش آن ها به رفتارهای پرخطر می باشد، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد در افزایش سازگاری اجتماعی، عاطفی و بهداشتی زندانیان انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به روش آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بدون مداخله طراحی شد. نمونه ای به حجم ۴۰ نفر از بین زندانیان زندان مرکزی شهر اردبیل با بیش از چهار ماه دوره محکومیت به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (بر اساس نوع جرم) انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری بل استفاده شد که در پیش آزمون و پس آزمون توسط گروه آزمایش و کنترل تکمیل گردید. درمان حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد طی چهارجلسه بر روی گروه آزمایش انجام گرفت و در این فاصله گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: نتایج این پژوهش نشان می دهدکه میانگین نمرات سازگاری اجتماعی، سازگاری عاطفی، سازگاری بهداشتی در گروه آزمایش به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش پیدا کرد (۰۰۱/۰ >p). بحث و نتیجه گیری: درمان حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر افزایش سازگاری زندانیان مرد موثر بود. لذا روان شناسان زندانها می توانند با آموزش این روش درمانی کوتاه مدت واجرای آن بر روی محکومین در بدو ورود به زندان ، نقش اساسی درافزایش سازگاری این افراد ، داشته باشند.

کلیدواژه ها:

EMDR ، Self-esteem ، adjustment ، prisoner ، حسیاست زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد ، عزت نفس ، سازگاری ، زندانی