رسانه و گفتمان صلح در فضای بین الملل

ارتباطات و رسانه، امروز یکی از مهمترین ابزارهای مهم سیاسی در جهان است که با روشهای مختلف میتواند به اقناع افکار عمومی و یا تشویش اذهان منجر شود. در دو سال اخیر شیوع کرونا که منجر به خانه نشینی افراد و استفاده بیش از حد از رسانه ها و ابزارهای ارتباطی شد، بیش از پیش مرزهای جغرافیایی را در هم تنیده و جهانی بدون مرز را ایجاد کرده است. جهانی که امروز درد مشترک، انسانها را جدا از ملیت شان در کنار هم قرار داده است. در این میان رسانه های نوین گاهی از سوی برخی دولتها به عنوان عنصر خرابکارانه در کشورها شناخته میشود و تصمیماتی مبنی بر محدود سازی در خصوص آن اتخاذ میشود، این درحالی است که رسانه ها میتوانند در صلح سازی و ایجاد همدلی در فضای بین المللی و در میان ملیتهای مختلف نقش موثری داشته باشند، اما تاکنون مورد غفلت واقع شده اند. از همین رو این پژوهش به بررسی نقش رسانه های نوین در ایجاد صلح در فضای بین الملل و ایجاد گفتمان صلح در کنار زورنمایی برخی از ابرقدرت ها پرداخته است. سوال اصلی پژوهش این است که چگونه رسانه های نوین میتوانند به ایجاد صلح بین الملل کمک کنند؟ بر این اساس، فرضیه پژوهش مبتنی بر این است که رسانه ها ی نوین از طریق آگاه سازی مردم، توانمندسازی گروههای اجتماعی، بازسازی اعتماد در جامعه، پاسخگوکردن مسئولان در قبال مردم، بسترهای دموکراتیکی را در جامعه برای حل و فصل منازعات و صلح در داخل کشور و در نهایت صلح و دوستی در فضای بین الملل فراهم میکند. روش این پژوهش، توضیحی تبیینی است.

کلیدواژه ها:

رسانه های نوین ، گفتمان ، صلح ، اعتمادسازی ، منازعات بین المللی