تاثیر شناخت درمان گری حرمت خود بر میزان پرخاش گری نوجوانان بزه دیده پسر ۱۲ تا ۱۵ ساله

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر سناخت درمان گری بر افزایش احترام به خود و کاهش پرخاشگری نوجوانان بزه دیده پسر ۱۲ تا ۱۵ ساله بود. فرضیه اصلی این بود که شناخت درمان گری احترام به خود بر کاهش پرخاش گری موثر است. برای انجام این بررسی،۵۰ نوجوان بزه دیده از کانون های اصلاح و تربیت استان تهران در سال آموزشی ۸۱-۸۲ به صورت تصادفی انتخاب شدند. از این میان، آنان که در «مقیاس کوپراسمیت برای سنجش احترام به خود» (فرم طولانی) کم ترین نمره را گرفتند به دو گروه ۲۵ نفری تقسیم شدند. هر دو گروه پس از همتاسازی، پیش و پس از شناخت درمان گری (اصلاح شناختی) احترام به خود، با «پرسش نامه ایزنک برای سنجش پرخاش گری» آزمایش شدند. در این پژوهش، زمان کاربرد متغیر مستقل شناخت درمانی گری ۱۲ هفته بود. مقایسه میانگین نمره های دو گروه ۲۵ نفری (آزمایش و گواه) نشان داد که کاربرد شناخت درمان گری در افزایش احترام به خود و کاهش رفتارهای پرخاش گرانه به گونه مثبتی موثر است. یافته ها، افزون بر مقایسه میانگین، پس از آزمون گروه ها در سطح ۰.۹۹ معنادار است. هم چنین گزارش های مربیان و مددکاران نشان می دهد که رفتارهای پرخاش گرانه آزمودنی های این پژوهش در حدی قابل ملاحظه کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

شناخت درمان گری (اصلاح شناختی) ، احترام به خود ، رفتارهای پرخاش گرانه ، نوجوانان بزه دیده