ضوابط کلی برنامه ریزی ساخت وساز شهری بر اساس ملاحظات ژئوتکنیک لرزه ای
محل انتشار: مجله صفه، دوره: 16، شماره: 3
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 216
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SOFEH-16-3_009
تاریخ نمایه سازی: 14 آبان 1400
چکیده مقاله:
به هنگام وقوع زلزله، پاسخ لرزه ای سطح زمین و حجم خرابی ها نه تنها تابع مشخصات چشمه و فاصله از گسل مسبب، که تابع مشخصات مکانیکی و هندسی لایه های تحت الارضی و بنابراین، در نقاط گوناگون یک شهر متفاوت است. کاربرد نتایج مطالعات ریزپهنه بندی ژئوتکنیک لرزه ای در برنامه ریزی ساخت وساز شهری را می توان گامی موثر در مدیریت و کاهش خطرپذیری بناها و خسارات ناشی از زمین لرزه دانست. در مقاله حاضر تلاش بر این است که ضوابطی برای به کارگیری نتایج مطالعات ریزپهنه بندی ژئوتکنیک لرزه ای در تعیین کاربری زمین و ارتقای فرایند طراحی سازه های مقاوم در برابر زلزله ارائه شود. ضوابط مزبور به صورت تابعی از دو متغیر تنظیم شده است: نوع خطر ژئوتکنیک لرزه ای و نوع بنا. برای این منظور چهار خطر رایج ژئوتکنیک لرزه ای خطر گسلش سطحی، آثار خاص حوزه نزدیک گسل، خطر شدت بالای ارتعاش زمین و خطر تشدید و همچنین انواع بناها به لحاظ اهمیت و ارتفاع مد نظر قرار گرفته اند.
کلیدواژه ها:
ژئو تکنیک لرزه ای
نویسندگان
محسن کمالیان
پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
محمد کاظم جعفری
پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :