ارائه یک روش نوین برای ارزیابی ریسک خشکسالی استان فارس با تلفیق داده های ماهانه بارندگی ماهواره TRMM و داده های شاخص پوشش گیاهی NDVI سنجنده Terra/MODIS

این پژوهش با هدف تهیه نقشه خطر خشکسالی استان فارس با ترکیب روش شاخص خشکسالی هواشناسی SPI و روش آنومالی NDVI انجام گرفته است. ابتدا به‎کمک داده های ماهانه بارندگی از ۴۴ ایستگاه استان فارس طی دوره آماری ۲۰۰۸-۲۰۰۰، شاخص خشکسالی SPI فصل رشد گیاهان محاسبه شد. سپس نقشه­های SPI را با استفاده از روش کریجینگ معمولی تهیه شده و در پنج کلاس از نظر شدت خشکسالی (در هر سال) قرار گرفتند. پس از اعتبارسنجی داده­های ماهواره TRMM، نقشه SPI فصل رشد گیاهان در هر سال به‎دست آمد. نتایج پژوهش بیانگر انطباق قابل قبول نقشه­های SPI داده­های زمینی و SPI مبتنی بر داده­های TRMM است. در مرحله بعد، نقشه های آنومالی شاخص NDVI فصل رشد گیاهان با استفاده از لایه های NDVI سنجنده MODIS در دوره نه‎ساله تهیه شد و در پنج کلاس شدت خشکسالی (در هرسال) طبقه­بندی شدند. نقشه فراوانی خشکسالی از روی نقشه های باینری سالانه (بودن یا نبودن خشکسالی) استخراج شده است. از ترکیب وزنی خطی نقشه­های احتمال وقوع خشکسالی دو روش شاخص SPI و آنومالی NDVI، نقشه ریسک خشکسالی به‎دست آمد. براساس این نقشه، تقریبا بیشتر استان فارس مستعد خشکسالی بوده و خشکسالی با شدت­های مختلف را در دوره آماری مذکور تجربه کرده است.

کلیدواژه ها:

آنومالی NDVI ، خشکسالی ، فارس ، MODIS ، TRMM