بررسی اثر بخشی آموزش صبر به شیوه گروهی بر کاهش علائم افسردگی و فشار روانی حاصل از داغدیدگی در مادرانی که فرزند خود را از دست داده اند

هدف: پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی آموزش صبر به شیوه گروهی، بر کاهش افسردگی و فشار روانی حاصل از داغدیدگی در مادرانی که فرزند خود را از دست داده اند، انجام شد. روش: روش این پژوهش شبه آزمایشی بود و در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل استفاده شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، عبارت بودند از: پرسشنامه افسردگی بک-۲، پرسشنامه استرس ادراک شده. جامعه آماری این پژوهش شامل مادران داغدار فرزندی بود که مدت سه ماه تا یک سال از مرگ فرزندانشان می گذشت و نمرات افسردگی آن ها در پرسشنامه افسردگی بک در محدوده افسردگی شدید قرار داشت. نمونه شامل ۱۸ مادر داغدیده بود که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس مداخله آموزش صبر، در طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت یک جلسه در هفته، برای گروه آزمایش به اجرا در آمد و پس از اتمام برنامه درمانی، پس آزمون برای هر دو گروه اجرا گردید. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها، از طریق آزمون تی گروه های مستقل انجام شد و آزمون فرضیات نشان داد که تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل، در متغیرهای افسردگی و استرس ادراک شده معنادار بوده است. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که آموزش صبر، در کاهش میزان افسردگی و استرس ادراک شده مادران داغدیده موثر است.  

کلیدواژه ها:

آموزش صبر ، افسردگی ، فشار روانی