طراحی الگوی سنجش آمادگی بیمارستان ها به منظور پیاده سازی فناوری ردفاشگر (RFID)

مقدمه: استفاده از فناوری ردفاشگر (RFID) یا سامانه شناسایی با استفاده از امواج رادیویی در بیمارستان ها می تواند خدمات مناسب تری را به بیماران ارائه نماید. اما پیاده سازی این فناوری ممکن است با مشکلاتی همراه باشد و احتمال شکست این فناوری را افزایش دهد. هدف این مقاله ارائه الگویی جهت سنجش آمادگی بیمارستان ها برای پیاده سازی این فناوری است. روش پژوهش: این پژوهش از نظر روش اجرا توصیفی و از نظر هدف و نتیجه کاربردی است. پس از بررسی مزایا و معایب حاصل از پیاده سازی فناوری ردفاشگر در بیمارستان ها، الگویی به روش دلفی جهت سنجش آمادگی بیمارستان ها طراحی شد و این الگو در قالب پرسشنامه ای در اختیار ۳۸ خبره قرار گرفت. در نهایت با روش تصمیم گیری گروهی و با تجمیع نظرات خبرگان مدل پیشنهادی اعتبارسنجی و تائید شد. یافته ها:پس از دریافت پرسشنامه های تکمیل شده و جمع بندی نظرات خبرگان الگویی مفهومی جهت ارزیابی میزان موفقیت پیاده سازی این فناوری قبل از ورود به پروژه اجرایی ارائه شد. این الگو در قالب ۹ شاخص اصلی شامل: انسانی - اجتماعی، فرهنگی، مدیریتی، سازمانی، فناوری، اطلاعات و ارتباطات، اقتصادی، فیزیکی و محیطی و تعدادی زیرشاخص طراحی شد. فراوانی نظرات خبرگان نشان داد که بیشتر شاخص ها با امتیاز ۵۰ یا بیشتر ارزیابی شده و میانگین توافق همه خبرگان بیش از ۸۰ بود. نتیجه گیری:مدیران بیمارستان ها می توانند نقاط ضعف و قوت بیمارستان خود را قبل از پیاده سازی این فناوری بررسی نموده و با شناخت حاصل از این مدل موفقیت اجرا و پیاده سازی این فناوری را افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

فناوری ردفاشگر ، آمادگی بیمارستان ، پذیرش فناوری