مقایسه تغییرات زمانی و مکانی سطح آب زیرزمینی دشت های اصفهان- برخوار، نجفآباد و چادگان

در این پژوهش به بررسی تغییرات زمانی و مکانی سطح آب زیرزمینی دشت اصفهان- برخوار، نجفآباد، و چادگان در دوره آماری بیستوپنجساله (۱۹۹۰۲۰۱۵) و ارتباط آن با تغییرپذیری بارندگی سالانه پرداخته شد. روند نوسانات سطح آب زیرزمینی در مقیاس ماهانه، فصلی، و سالانه با استفاده از آزمون ناپارامتری من- کندال و تخمینگر شیب سن محاسبه شد. سپس، هیدروگراف معرف آبخوان در هر دشت تهیه شد. نقشههای پهنهبندی سطح آب زیرزمینی با استفاده از روش کریجینگ در هر سال از دوره مورد مطالعه ترسیم و نقشه همافت سطح آب زیرزمینی تهیه شد. نتایج نشان داد به طور کلی در همه دشتها و در بیشتر پیزومترها روند تغییرات سطح آب زیرزمینی کاهشی است. متوسط افت سطح ایستابی در دشتهای اصفهان- برخوار، نجفآباد، و چادگان به ترتیب ۴۶۸/۰، ۱۲/۱، و ۶۳۸/۰ متر در سال است. روند کلی هیدروگراف معرف آب زیرزمینی در هر دشت نزولی و بیانگر بروز افت مداوم و کاهش ذخایر مخازن آب زیرزمینی است. با توجه به فقدان روند معنیدار در بارش بیشتر ایستگاههای منطقه مورد مطالعه و وجود همبستگی پایین بین بارش و افت سطح آب زیرزمینی، میتوان گفت که علت عمده کاهش ذخایر آبی مربوط به عوامل انسانی است.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی ، تخمینگر شیب سن ، سطح آب زیرزمینی ، من- کندال ، هیدروگراف آبخوان