رهایش ترکیب های ضدمیکروبی اسانس آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss.) از فیلم زیست کامپوزیت فعال زئین در مدل های غذایی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 242
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-32-2_012
تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1400
چکیده مقاله:
بسته بندی ضدمیکروبی تکنولوژی جدیدی است که رهایش ترکیب های موثر آن رشد میکروارگانیسم ها در محصولات غذایی فاسدشدنی را کنترل می کند. در این پژوهش ترکیب های شیمیایی اسانس آویشن شیرازی (.Zataria multiflora Boiss) با استفاده از طیف سنج جرمی تعیین شد. کارواکرول (۲/۳۷%) و تیمول (۴/۲۸%)، از مهمترین ترکیب های قابل شناسایی اسانس آویشن شیرازی بودند. فیلم زیست کامپوزیت فعال زئین حاوی ۱۰% اسانس آویشن شیرازی تولید شد. مقدار و سینیتیک رهایش کارواکرول و تیمول از فیلم زیست فعال زئین در دو مدل غذایی (اسید استیک ۳% و اتانول ۱۰%) در دمای ۴ و ۳۷ درجه سانتی گراد با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا ارزیابی شدند. فعالیت ضدمیکروبی فیلم فعال زئین ارزیابی شد. نتایج این پژوهش نشان داد که رهایش ترکیب های فعال از بستر پلیمری تحت تاثیر محیط ماده غذایی قرار گرفت. میانگین رهایش کارواکرول و تیمول در دمای ۴ درجه سانتی گراد در محیط اسیدی در ۶۰ دقیقه نخست آزمون (به ترتیب ppm۳۴/۱±۹۳/۱۱ و ۰۶/۰±۴۰/۱) در مقایسه با محیط اتانولی (به ترتیب ppm۲۲/۰±۶۰/۷ و ۰۲/۰±۹۸/۰) بیشتر بود. تصاویر میکروسکوپ روبشی تاییدکننده نقش مدل غذایی بر ساختار فیلم زئین بود که این تغییر ساختاری زئین بر سرعت رهایش ترکیب های فعال اسانس در مدل های غذایی موثر بود. سرعت رهایش کارواکرول و تیمول با افزایش دما به ۳۷ درجه سانتی گراد افزایش یافت. فیلم زئین فعال در مدل غذایی اتانولی و دمای ۴ درجه سانتی گراد از پایداری بهتری برخوردار بود. اندیس کاهش لگاریتمی فیلم زیست کامپوزیت فعال زئین علیه Listeria innocua وEscherichia coli به ترتیب ۷۵/۲ و ۰۷/۳ تعیین شد.
نویسندگان
محبوبه کشیری
استادیار، گروه تکنولوژی مواد غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
یحیی مقصودلو
دانشیار، گروه تکنولوژی مواد غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
مرتضی خمیری
دانشیار، گروه میکروبیولوژی مواد غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :