اثرات تیمار پلاسمای سرد اتمسفری بر ایمنی و کیفیت آبمیوه ها

تکنولوژیهای فراوری حرارتی متداول جهت پاستوریزاسیون و استریلیزاسیون آبمیوه ها به منظور اطمینان از ایمنی میکروبیولوژیکی و غیرفعال کردن آنزیمها استفاده میشوند. با این وجود، این روشها میتوانند منجر به تغییرات کیفی محصول شوند که ممکن است پذیرش مصرف کننده را کاهش دهند. بنابراین، تلاشی فزاینده در کاربرد تکنولوژیهای فراوری غیرحرارتی جدید جهت حفظ ویژگیهای حسی، تغذیه ای و عملکردی آبمیوه ها ضمن ارائه محصولات بیخطر صورت گرفته است. پلاسمای سرد اتمسفری یکی از تکنولوژیهای غیرحرارتی نوظهور در صنایع غذایی با پتانسیل عظیم ضدمیکروبی جهت بهبود ایمنی و افزایش زمان ماندگاری محصولات غذایی است. هدف از این بررسی، ارائه توضیح مختصری از اصول فرایند پلاسمای سرد و کاربرد آن در صنایع آبمیوه است. این بررسی همچنین، در مورد اثرات تیمار پلاسمای سرد اتمسفری بر روی غیرفعال سازی میکروبی، ویژگی های تغذیه ای و فیزیکوشیمیایی آبمیوه ها بحث میکند. تحقیقات گزارش شده نشان می دهند که تاثیر پلاسمای سرد اتمسفری بر اساس پارامترهای فراوری و نوع میوه مورد استفاده برای تهیه آبمیوه متفاوت است. بنابراین، درک کاربردهای پلاسمای سرد اتمسفری جهت تیمار آبمیوه های مختلف برای بهینه سازی پارامترهای فراوری به منظور تولید آبمیوه های ایمن و با کیفیت مهم است.

کلیدواژه ها:

آبمیوه ، پلاسمای غیرحرارتی ، غیرفعالسازی میکروبی ، ترکیبات فنولیک ، ظرفیت آنتی اکسیدانی