بررسی و تحلیل فضایی آسیب پذیری اجتماعی شهرهای استان خوزستان (مطالعه موردی: شهرهای بالای ۱۰ هزار نفر)
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 229
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HAFTH-6-24_005
تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1400
چکیده مقاله:
شهرها به عنوان تسهیل کننده بوجود آمدن شرایط آسیبپذیری هستند. آسیبپذیری گروههای مختلف مردم ساکن در نواحی خطر خیز شهر، بسته به وضعیت اجتماعی و اقتصادی آنها در نقاط مختلف، متفاوت است. آسیبپذیری اجتماعی محصول نابرابری های اجتماعی است. از اینرو آسیبپذیری اجتماعی میتواند توضیح دهد که چرا بعضی از جوامع از مخاطرات محیطی رنج میبرند در حالیکه دیگران به این وضعیت دچار نیستند. هدف از انجام این پژوهش بررسی میزان آسیبپذیری اجتماعی شهرهای بالای ۱۰ هزار نفر در استان خوزستان میباشد. بدین منظور از روش ویکور استفاده گردید و نتایج بدست آمده در قالب نقشه تحلیل فضایی به نمایش درآمد. نتایج نشان داد که شهرهای قلعه تل (Q=۰.۴۴۳۷)، مسجد سلیمان (Q=۰.۴۴۵۵)، بندر ماهشهر (Q=۰.۴۴۹۳)، آغاجاری (Q=۰.۴۵۶۹)، بندر امام خمینی (Q=۰.۴۷۶۶) و شوش (Q=۰.۵۰۹۱) دارای بیشترین میزان آسیبپذیری اجتماعی بودند. همچنین از نظر موقعیت فضایی نیز بیشتر شهرهای با آسیبپذیری بسیار بالای استان خوزستان در جنوب آن قرار داشتند و شهرهای مرکز این استان نیز اکثرا از میزان آسیبپذیری کم و متوسطی برخوردار بودند. در قسمت شمالی نیز تنها شهرهای گتوند، دزآب و شوش دارای میزان آسیبپذیری بالا و بسیار بالایی بودند.
کلیدواژه ها:
Social vulnerability ، cities over ۱۰ thousand people ، Khuzestan province ، VIKOR method ، آسیب پذیری اجتماعی ، شهرهای بالای ۱۰ هزار نفر ، استان خوزستان ، روش ویکور
نویسندگان