بررسی معناشناسی واژه سلام در تفسیر تبیان شیخ طوسی

سلام واژه­ای است قرآنی با ۴۳  بار تکرار و پنج  جلوه معنایی که خداوند، انبیای خود را با آن درود گفته و مردمان را در جهت تحیت به آن فرمان داده است. این واژه در ساخت­های گوناگون صرفی و وجوه متعدد نحوی در قرآن آمده است. بررسی وجوه اعرابی و ساخت­های صرفی این واژه و کشف رابطه معنایی آن، رسالت این مقاله است تا با شیوه تحلیلی پاسخی بر این تفاوت­ها بیابد. افق نگاه این مقاله آرای طوسی و گاه مقایسه با آرای دیگران بوده و دریافته که بافت متن سوره و نوع مخاطب آن، در ساخت صرفی خاص این واژه و دلالت آن تاثیر مستقیم دارد و گاه در یک آیه و در  یک اسلوب دو جلوه اعرابی را شاهدیم که این خود بیانگر یکی از جنبه­های اعجاز ساختاری قرآن بوده و بررسی ادبی آن در حوزه­های صرف و  نحو و بلاغت در این مقاله آمده است.     

کلیدواژه ها:

معناشناسی ، قرآن ، سلام ، تفسیر تبیان ، تحیت