بررسی سبکشناختی لایهای سازههای گفتمانمدار در شعر امل دنقل (مطالعه موردی قصیده «مقابله خاصه مع ابن نوح»)
محل انتشار: فصلنامه ادب عربی، دوره: 12، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 309
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JALIT-12-4_002
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
زبان به مثابه فرایندی اجتماعی در خدمت تولید معنا و در سطوح مختلفش دارای بار ایدئولوژیکی است و در تعامل با روابط قدرت به کار گرفته میشود. زبان شعری و آفرینش ادبی بستری مناسب جهت تحلیلهای زبانی و سبکی به شمار میآید و فردیت، تجربیات و ارزشآفرینی در این حوزه از زبان به خوبی قابل اجرا است. از آنجایی که سبکشناسی، مطالعه روشهای آفرینش معنا در ادبیات و دیگر متون از طریق زبان میباشد، کارکرد الگوهای زبانشناختی با رویکرد لایهای روشی کارآمد در تحلیل سبکی به شمار میآید. این پژوهش با تکیه بر ابزارهای تحلیل انتقادی گفتمان، نشانهشناسی گفتمانی و مبانی نظریه نقشگرایی به بررسی سبکشناختی قصیده «مقابله خاصه مع ابن نوح» امل دنقل می پردازد تا بیانگر این مهم باشد که شاعر این گفتمان شعری را ابزاری اجتماعی در نظر گرفته و خردلایههای واژگانی، نحوی و بلاغی را در ارتباط با کلانلایههای ایدئولوژی، قدرت و بافت موقعیت گزینش کرده و به زیرساختها نیز هویت بخشیده است تا به بحران سیاسی-اقتصادی حاصل از قرارداد کمپ دیوید بپردازد. شاخصهای سبکی شعر وی (گزینشهای واژگانی، ساختارهای نحوی نشاندار، شگردهای بلاغی معنامند) سازههای گفتمانمداری هستند که دارای بار ایدئولوژیکیاند و بر اساس مناسبات قدرت به برجستهسازی گفتمان خودی و حاشیهرانی گفتمان رقیب منجر میشوند. مولفههای سبکی دنقل بیانگر نگرش خاص وی به مسائل سیاسی-اجتماعی کشورش است که از طریق گزینش واژگان بهمثابه نشانههایی اجتماعی، شاخصگذاری گفتمانی، وجهیت در ساختارهای نحوی، صدای دستوری متن و فرایندهای بلاغی مثل استعاره، مجاز، نماد، سخریه و تکرار نمود مییابد تا بیانگر ایدئولوژی مقاومت در برابر دشمنان و عدم پذیرش شرایط کنونی کشور مصر و مبازره علیه سیاستهای حاکم وقت (انورالسادات) باشد. لذا این قصیده خوانشی سیاسی و اجتماعی است که زبان شعریاش کنشی اجتماعی میباشد و متن قصیده، هم سازنده و هم ساخته شده از روابط اجتماعی است که شاعر با توجه به ایدئولوژی خودش و قدرت مسلط، به واسطه گزینش سبکهای بیانی متفاوت به بیان باورها و عقایدش پرداخته است.
نویسندگان
آزاده قادری
دانشجوی دکتری زبان وادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد
سیدحسین سیدی
استاد گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد
بهار صدیقی
استادیار گروه زبان و ادبیات عرب دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :