تغییرپذیری روند عمق برف در پهنه شمالی ایران مبتنی بر پایگاه داده ECMWF نسخه ERA Interim

تغییرات برف در سال­های اخیر تحت پدیده گرمایش جهانی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. اهمیت این پدیده به علت خشک و نیمه‌خشک بودن بخش قابل توجهی از ایران که مناطق کوهستانی به‌عنوان تأمین کننده آب ایفای نقش می‌کنند، از اهمیت شایان توجهی برخوردار است. در این پژوهش با هدف ارزیابی تغییرات روند عمق برف از دو روش ناپارامتریک Mann–Kendall و Sen's Slope در پهنه شمالی ایران طی دوره آماری 2015-1980 مبتنی بر داده­های شبکه‌ای پایگاه ECMWF نسخه ERA Interim با تفکیک مکانی 125/0×125/0 درجه قوسی استفاده شد. نتایج نشان داد غالب روند و شیب روند به‌دست‌آمده کاهشی و معنی‌دار است. این روند کاهشی برای قزوین، زنجان، آذربایجان شرقی و تهران شدید­تر است. همچنین روند افزایشی عمق برف که در غالب ماه­های مورد بررسی معنی‌دار نیست به‌غیراز دو ماه اکتبر و نوامبر که در البرز مرکزی مشاهده شد در سایر ماه­ها در مناطق مرزی شمال غرب و شرق کشور مشاهده شد. فصل زمستان بیشینه روند کاهشی را نشان داده است؛ به‌طوری‌که روند کاهشی بیش از 96 درصد از پهنه­های هم­روند را در بر گرفته است. پس از فصل زمستان به ترتیب ماه آوریل از فصل بهار و فصل پاییز بیشینه روند کاهشی را نشان داده‌اند. می­توان اذعان داشت که زمستان­های پهنه شمالی ایران در حال گرم­تر شدن است که می‌توان این روند کاهشی عمق برف را در پاسخ به گرمایش جهانی یاد کرد.

کلیدواژه ها:

روند عمق برف ، ECMWF ، روش من-کندال ، روش Sen's ، پهنه شمالی ایران