مروری بر روش های اندازه گیری ترسیب کربن: اکوسیستم های آب های شور

ترسیب کربن دی اکسید یکی از بهترین و مؤثرترین روش های موجود موجود برای کاهش آزادسازی کربن دی اکسید در جو می باشد .از نظر ظرفیت ذخیره سازی آبده های شور بالاترین ظرفیت ذخیره سازی را دارا می باشند. جذب و ذخیره کربن به عنوان یک گزینه امیدوار کننده ثبات غلظت جوی CO2 انسان زا وکاهش تغییرات آب و هوایی در نظر گرفته می شود. پیشنهادات متعارف برای ترسیب کربن ، از جمله تزریق به سفره های عمیق آب زیززمینی شور ، زمینه های نفت و گاز، شکاف های عمیق زغال سنگ ، در آینده موثر هستند.هدف از این مطالعه معرفی روش های محاسباتی اندازه گیری ترسیب کربن در اکوسیستم های آب شور می باشد. روش کار در این مقاله به صورت مطالعه مروری و با استفاده از مقالات و منابعی که در این زمینه در سطح دنیا انجام گرفته است و با استفاده از تجربیات متخصصین امر و نظریات خبرگی صورت گرفته است. یکی از روش های متداول برای اندازه گیری در ترسیب کربن،تخمین کربن غیر آلی ( کربنات و بی کربنات) و ترسیب کربن تزریق CO2 به اقیانوس و برای اندازه گیری کربن آلی در آب شور از دستگاه ANATOCTM SERIES II۵SGE است. یکی از روشهایی که برای ترسیب کربن استفاده از نرم افزار Invest می باشد.

کلیدواژه ها:

ترسیب کربن ، تزریق CO2 ، رسوبات اقیانوس ، کربن آلی وشیمیایی (غیر آلی)