شاخص صداقت در بازار اسلامی

در بازار اسلامی با واژه صداقت مواجه هستیم. صداقت یک فضیلت اخلاقی و کمال دارای مراتب، با مبنا و بار ارزشی متفاوت با شفافیت است. افزون بر وصف بازار، وصف عوامل بازار نیز می باشد. منظور از صداقت معنای وسیع آن، یعنی صدق در نیت، رفتار و ساختار است. امانت داری، وفای به عهد، انصاف و هر آنچه که در گفتار یا عمل منتهی به اطمینان و اعتماد طرفین مبادله گردد، درون آن قرار دارد. صداقت در ارتباط فرد با خود، خدا، افراد دیگر جامعه و با محیط، تجلی می یابد و در فرد یا بازار به عنوان یک ملکه رسوخ یافته، پایدار می گردد. در نتیجه میان ظاهر و باطن، گفتار با نوشتار و بیان کالبد و رفتار و همه ی اینها با یکدیگر، تعادل برقرار می کند. در این بازار، طرفین یک نوع احساس آرامش نسبت به رفتار یکدیگر دارند و پنهان سازی اطلاعات به صورت عمدی نسبت به مبادله یا کالا در بازار وجود ن دارد و اگر خطایی صورت پذیرد، امکان جبران خطا در مکانیسم بازار وجود دارد. عرصه ها و در نتیجه شاخصها و نماگرها را می توان به زمینه ساز، فرآیندی و جبرانی تفکیک کرد. شناخت و از جهتی حاکمیت اخلاق می توانند شاخص زمینه ساز باشند، در حالی که شاخص های حاکمیت اخلاق، مانند راستگویی، وفای به عهد، امانت داری، انصاف، عدم غش و تبانی همراه با قانون مندی و نظم می توانند شاخص های فرآیندی باشند. همچنان که از خیارات می توان به عنوان شاخص های جبرانی، یعنی جبران نارسایی یا پنهان کاری عمدی بازار نام برد. طبیعی است هر شاخص می تواند نماگرهای متفاوتی داشته باشد.