محور مقاله: کیفیت خاک و مدیریت پایدار خاک- ارزیابی روش های زمین آمار جهت تخمین ظرفیت تبادل کاتیونی، مطالعه موردی مسیر زابل به زاهدان

ظرفیت تبادل کاتیونی (CEC) یکی از مهمترین ویژگی های خاک در ارتباط با مواد غذایی، نگهداری آب در خاک و همچنین مدیریت آلودگیخاک می باشد. این تحقیق با هدف ارزیابی روشهای زمین آمار جهت تخمین ظرفیت تبادل کاتیونی در مسیر زابل به زاهدان انجام شد. به این منظورتعداد 252 نمونه خاک به صورت سیستماتیک و منظم از منطقه مورد نظر تهیه شد و پارامترهای کربن آلی خاک، ظرفیت تبادل کاتیونی و مقدار شن، رسو سیلت خاک اندازهگیری شد. برای ارزیابی روش های زمین آمار(کریجیبنگ، کوکریجینگ و وزن دهی معکوس) از میانگین خطا و مجذور میانگین مربعاتخطا به روش اعتبارسنجی متقابل استفاده شد. میانگین درصد رس، سیلت و شن به ترتیب برابر است با 78 / 15 ، 95 / 26 و 26 / 57 . میانگین ظرفیت تبادل کاتیونی در منطقه مورد نظر 86 / 6 سانتی مول بر کیلوگرم و حداقل و حداکثر آن به ترتیب 41 / 1 و 52 / 20 سانتیمول بر کیلوگرم است. نتایج نشان داد که مدل خطی مدلی مناسبی برای نیم تغییرنمای ظرفیت تبادل کاتیونی است. فاصله تاثیر این نیم تغییرنما 74177 متر، اثر قطعه ای برابر 236 / 0 و حد آستانه برابر 23 / 0 درصد می باشد. نتایج بدست آمده نشان میدهد، روش کریجینگ از خطای کمتری نسبت به دو روش دیگر برخوردار است.

کلیدواژه ها:

ظرفیت تبادل کاتیونی ، تغییرات مکانی ، روش کریجینگ