احیاء تاب آوری جامعه: قابلیت جدید تاب آوری ملی و محلی

24 خرداد 1403 - خواندن 7 دقیقه - 97 بازدید
احیاء تاب آوری جامعه: قابلیت جدید تاب آوری ملی و محلی


کارگروه مترجمین رسانه تاب آوری ایران


احیاء تاب آوری جامعه: این مطلب ابتدا در قالب یک مقاله کوتاه در مدرسه بازرگانی دانشگاه آلیانس منچستر و توسط پروفسور دانکن شاو نوشته شده است.

معرفی

“ما اینجا هستیم تا از شما حمایت کنیم” – کلماتی که در سال گذشته و در سرتاسر کشورهای مختلف ما را به این درک جمعی رسانده است که تنها نیستیم.

این کلمات ستون فقرات تاب آوری جامعه را تشکیل می دهند. در برخی مکان ها، تاب آوری جامعه محلی و ملی به طور استراتژیک برای سال ها پرورش یافته است – ایجاد مشارکت های گسترده در درون و بین افراد، گروه ها، سازمان ها و شبکه ها. با توجه به تلاش های جامعه در طول کووید-۱۹،

در این جلسه توجیهی این سوال مطرح می شود که «آیا تاب آوری جامعه یک قابلیت جدید تاب آوری محلی و ملی است؟»


ریسک و انعطاف پذیری


برنامه توانمندی های تاب آوری دولت:  قابلیت های تاب آوری را برای پاسخ گویی به شرایط اضطراری و بهبودی پس از آن مشخص می کند.

از ارزیابی ریسک ملی برای شناسایی قابلیت های عمومی مورد نیاز برای پاسخگویی به رویدادهای مخرب مختلف استفاده می شود.

توانایی تخلیه انبوه و ایجاد سرپناه و وجود سیستم مخابراتی تاب آور،  نهادهای متولی دولت را قادر می سازد تا هر خطری را مدیریت کنند – زیرا هر قابلیت انعطاف کافی برای انطباق با اثرات پیش بینی نشده بر افراد، مکان ها و فرآیندهای درگیر را فراهم می کند.

اندیشیدن در مورد خطرات محلی و ملی باید شامل تفکر در مورد قابلیت های تاب آوری محلی و ملی باشد که با این خطرات مقابله می کند تا ما شکنندگی و قدرت سیستم های خود را در برابر رویدادهای مخرب درک کنیم.

یکی از نقاط قوت – که به طور رسمی به عنوان قابلیت تاب آوری شناخته نمی شود – تاب آوری جامعه است.


تاب آوری جامعه


تاب آوری جامعه «همکاری با جامعه مدنی برای ایجاد ارزش اجتماعی و دستیابی به یک کشور تاب آورتر است» و «زمانی فعال می شود که عموم مردم برای استفاده از منابع و نیز تخصص محلی برای ارائه کمک به آنها توانمند شوند.


مردم و جوامع شان


۳. یک جامعه از اجزای بسیاری تشکیل شده است، از جمله:

  • افراد، از جمله داوطلبانی که ظرفیت را فراهم می کنند.
  • گروه ها، از جمله گروه های مذهبی و اجتماعی؛
  • سازمان ها، از جمله شرکت های کوچک و متوسط و کسب وکارهای بزرگ که کمک مالی و حمایت می کنند.
  • شبکه ها، از جمله انجمن ها، و گروه هایی از گروه ها مانند مشارکت های اقتصادی محلی.

این مولفه ها می توانند توانایی و ظرفیت جامعه را برای مقابله با علل و عوامل بروز خطرات، شناسایی نیازهای محلی، کاهش آسیب پذیری ها و مهار ظرفیت های جامعه ایجاد کنند.

هدف از این کار کاهش تاثیر یک وضعیت اضطراری از طریق: افزایش آگاهی، اتخاذ رویکردها و رفتارهای تاب آور، توانایی و اقدام پایدار، یادگیری و بهبود است.

با این حال، این موضوع نیاز به هماهنگی دارد – برای مثال، از طریق همکاری نزدیک تر دولت ها با جوامع برای توسعه فرآیندهای جامعه شامل: شناسایی، هماهنگی و ارتقاء قابلیت ها و ظرفیت های جامعه، درک ریسک در منبع؛ درک بهتر آسیب پذیری ها؛ افزایش آمادگی برای اقدام م باشد و مهمتر از همه این که یاد بگیرید که همکاری ها را بهبود ببخشید.

این یادگیری مفید می تواند احتمالات و تاثیرات یا خطرات ناشی از آگاهی جوامع از تهدیدات و مخاطرات، اتخاذ رویکردها و رفتارهای تاب آور، درگیر بودن و آماده باش با حاکمیت، دانش و منابع را برای اقدام ایمن و موثر کاهش دهد.

مهم است که ما اکنون برای حفظ تاب آوری جدید جامعه خود فراتر از COVID-19 تلاش کنیم.

پیش از این، تاب آوری جامعه در مورد ایجاد ریسک و تاب آوری در ذهنیت ها، رفتارها و فرهنگ جامعه بود (یک کار دشوار و طاقت فرسا). اما، COVID-19 تقریبا یک شبه این کار را انجام داد و این رویکرد را بطور محسوس اتخاذ نمود: “برای حمایت از شما چه کنیم؟”


پرداختن به تاب آوری جامعه به این دو سوال مهم پاسخ می هد:


  • آسیب پذیرترین افراد، گروه ها، سازمان ها و شبکه ها و نیازهای آنها را مشخص می کند.
  • ظرفیت های جامعه را برای رفع نیازها شناسایی می کند.

این نکته را باید مدنظر قرار داد که همه جوامع در یک وضعیت پیشرفته قرار ندارند، اما بسیاری از آنها آسیب پذیری های خود را شناسایی کرده اند و به آنها پاسخ داده اند. ما شاهد یک معلم واقعی در حوزه تاب آوری جوامع مان بوده ایم و آن چیزی نبود به جز قابلیت تاب آوری محلی و ملی. حال شایسته است این موضوع را گرامی بداریم و پرورش آن را بر عهده همگان قلمداد نماییم.

تاب آوری جامعه اکنون در مورد تعبیه مجموعه های ذهنی است.

اکنون تمرکز بر روی تعبیه این ذهنیت جدید پس از COVID-19 است. این مبحث سوالات مهمی را ایجاد می کند:

چگونه می توان از تاب آوری جامعه توسط دولت محلی حمایت کرد؟
چگونه تاب آوری جامعه می تواند حضور خود را به عنوان یک قابلیت تاب آوری محلی و ملی حفظ نماید؟
چگونه می توانیم تاب آوری جامعه را فراتر از بخش داوطلبانه حفظ کنیم؟
چه رویکرد مشارکتی و حمایتی برای تجدید واقعی تاب آوری جامعه ما لازم است؟


نتیجه گیری


همه جوامع در یک موقعیت جغرافیایی قرار ندارند و با ظرفیت های یکسانی در ابعاد مختلف ندارند – برخی حتی با مفهوم اجتماع دست و پنجه نرم می کنند. این امر دولت محلی و مشارکت ها را در قلب تاب آوری جامعه قرار می دهد – نقش حمایتی را ایفا می کند.


دولت محلی ممکن است نیاز داشته باشد:


  • نقش تسهیل کننده را به رهبران جامعه یادآوری کنید.
  • شناسایی و حمایت از پایه های ارتباطی جامعه برای تقویت و غنی سازی پیشرفت های قبلی
  • شناسایی و حذف موانع برای شکوفایی جوامع
  • ایجاد درک جدیدی از ریسک، آسیب پذیری و قابلیت از طریق جوامع.

مقوله تاب آوری جامعه به عنوان یک قابلیت تاب آوری دائمی، محلی و ملی اکنون به ما نیاز دارد تا آنچه را که قبلا توسط جوامع، دولت محلی، گروه های اجتماعی، کسب وکارهای کوچک، همسایگان، افراد، شرکای اجتماعی، بخش داوطلبانه و بسیاری از شبکه های پنهان دیگر ایجاد شده است، حفظ کنیم.

منابع:

https://www.gov.uk/guidance/preparation-and-planning-for-emergencies-the-capabilities-programme. HM Government ‘Community Resilience Development Framework’, Cabinet Office, July 2019. Page 3

۳ Ibid. Page 2