"یکلیا و تنهایی او"/ تقی مدرسی.

"یکلیا و تنهایی او"، کتابی بود که "بهرام صادقی" در "ملکوت"، برایم معرفی کرد.[در قسمتی که دکتر حاتم(شیطان)، با منشی جوان گفت و گو می کرد.]
این در حالی بود که قبل از آن حتی اسمی از اثر و صاحب اثر،(تقی مدرسی) نشنیده بودم، که همین نکته ی جذابی برای پیدا کردن و خواندن این شاهکار شد.
یکلیا و تنهایی او اثری برجسته از تقی مدرسی است که برای اولین بار در سال ۱۳۳۴ منتشر شد. این رمان زیبا و غنی، داستانی عاشقانه، فلسفی و شیطانی را روایت می کند که از دل تاریخ کهن و اسطوره های توراتی سر برآورده و به مضامین ابدی عشق، تنهایی، تقدیر و انسان بودن می پردازد.
رمان با بهره گیری از زبانی شاعرانه و نثری روان، و با ترکیب مفاهیمی چون رئالیسم جادویی و روانشناسی، داستانی گیرا و بسیار خواندنی به مخاطب ارائه داده است. طوری که حتی نویسنده ای چون "هوشنگ گلشیری" زبان به تعریف و معرفی این اثر گشوده است.
مدرسی با الهام از کتاب عهد عتیق، غزل غزل های سلیمان و قصه های تاریخی، فضایی خلق می کند که در آن عشق، ایمان، تردید و هویت انسانی در هم می آمیزند. او شخصیت های خود را با ظرافتی شگفت انگیز توصیف می کند و خواننده را به تفکر در باب آنان دعوت می کند، چرا که می توان از رفتار های ایشان نکاتی قابل تامل برای خود اخذ کرد.
در نهایت یکلیا و تنهایی او، مانند هر اثر ادبی ممتازی، از مرزهای زمان و مکان عبور می کند و به ما یادآور می شود که انسان، در هر عصری و در هر جایگاهی در جستجوی معنایی برای زندگی است. اگر به داستان هایی علاقه مندید که فراتر از روایت ساده پیش می روند و شما را به لایه های عمیق تر احساسات و اندیشه ها می برند، این کتاب برای شماست و پیشنهاد می شود که در اولین فرصت بخوانید.

✍️امیر محمد جودی ثمرین

دانشگاه محقق اردبیلی