دفاعیه ارشد: بررسی اثر تعاملی تمرین تناوبی شنای شدید و مصرف اسید گالیک بر بیان ژن mor۱ ,mir_۲۳b موش های صحرایی مبتلا به پارکینسون

the effect of intermittent high_intesity swimming exercise with galic acid consumption on pain tolerance and expression of MOR1 and mir_23b genes in rats with parkinsons disease

بررسی اثر تعاملی تمرین تناوبی شنای شدید و مصرف اسید گالیک بر بیان ژن mor۱ ,mir_۲۳b موش های صحرایی مبتلا به پارکینسون روز چهارشنبه، 17 بهمن، 1403 توسط موسسه آموزش عالی زند شیراز در شهر شیراز استان فارس برگزار می شود.

حوزه های تحت پوشش: طب ورزشی

برگزار کننده: موسسه آموزش عالی زند شیراز
اختلالات درد در بیماری های عصب شناختی به ویژه در بیماری پارکینسون با کاهش کیفیت زندگی این بیماران همراه است. اگرچه تاثیر مطلوب ورزش و مکمل های آنتی اکسیدانی در بهبود درد در مطالعات پیشین گزارش شده است. اما اثر تعاملی آنها بر مکانیسم های مرتبط با درد در بیماری پارکینسون هنوز به خوبی شناخته نشده است. از این رو مطالعه حاضر با هدف اثر تمرین تناوبی شنا با شدت بالا همراه با مصرف اسید گالیک بر میزان تحمل درد و بیان ژن هایMOR1 وmir 23b در موش های صحرایی مبتلا به پارکینسون انجام شد. روشها: در این مطالعه تجربی تعداد 35 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار 8 تا 10 هفته ای به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. در این تحقیق ابتدا به 28 سر موش، با تزریق یک میلی گرم به ازای هر کیلوگرم رزرپین به مدت 5 روز، PD القاء شد. سپس این موش ها به طور تصادفی در گروه های (1) کنترل بیمار، (2) اسید گالیک، (3) تمرین و (4) تمرین + اسید گالیک تقسیم شدند. همچنین تعداد 7 سر موش صحرایی برای بررسی اثر القاء بیماری بر متغیرهای تحقیق، بدون ایجاد هرگوه مداخله در گروه کنترل سالم قرار داده شدند. گروه های تمرین، تمرینات شنای تناوبی شدید را به مدت 6 هفته در قالب 20 نوبت 30 ثانیه ای با 30 ثانیه استراحت بین نوبت ها و 3 جلسه در هفته اجرا کردند. همچنین موش های صحرایی گروه مکمل، روزانه mg/kg 200 مکمل اسید گالیک را به صورت گاواژ دریافت نمودند. تغییرات متغیرها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی و آزمون تحلیل واریانس دو راهه در سطح معنی داری 05/0>p توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد مقادیر MOR-1، miR-23b و آستانه تحمل درد در گروه های تمرین، اسید گالیک و تمرین + اسید گالیک به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بیمار بود (05/0≥P). همچنین مقادیر MOR-1 در گروه تمرین + اسید گالیک به طور معنی داری بیشتر از گروه های تمرین و اسید گالیک بود (05/0≥P). نتیجه گیری: تمرین شنای تناوبی شدید و مصرف گالیک اسید هم به تنهایی و هم به طور تعاملی دارای اثرات ضد دردی و مکانیسم های مرتبط با آن هستند. به گونه ای که مسیر های سیگنالی احتمالی مشترک موجب تقویت اثر این دو مداخله در بهبود مکانیسم درد در شرایط ابتلا به بیماری PD می شود. واژگان کلیدی: تمرین تناوبی شنای شدید ، اسیدگالیک، MOR-1، miR-23b ،پارکینسون
معرفی سخنرانان: نگارنده: راحله رستگاریان زاده استاد راهنما: دکتر مهرزاد مقدسی استاد مشاور: دکتر زهرا مصلی نژاد استاد داور:دکتر هما شیخانی شاهین
درج در سایت: 9 دی 1403 - تعداد مشاهده 72 بار