دفاعیه ارشد: مطالعه تطبیقی روایت فیلم راشومون و نمایشنامه مرگ یزدگرد براساس رویکرد نظری دیوید بوردول

مطالعه تطبیقی روایت فیلم راشومون و نمایشنامه مرگ یزدگرد براساس رویکرد نظری دیوید بوردول روز چهارشنبه، 30 شهریور، 1401 توسط موسسه آموزش عالی هنر شیراز در شهر شیراز استان فارس برگزار می شود.

پژوهشگران سنتی ادبیات معمولا روایت را منحصر به ادبیات داستانی، رمان، داستان کوتاه و... می¬دانند، اما روایت¬شناسان معتقدند هر جا که کسی رویدادی یا مجموعه¬ای از رویدادهای مرتبط را بازگو می¬کند، در واقع با روایت مواجه هستیم. حال این رویداد خواه مجموعه‌ای از عکس باشد یا فیلم یا هر چیز دیگری که روایتی را بازگو می‌کند. در الگوی روایت‌شناسانه دیوید بوردول فیلم روایی به نحوی کاملا مستقیم از محدودیت توانایی‌های ادراکی، شناختی بیننده سود می‌جوید و زنجیره روایی تنها هنگامی پرخواهد شد که در پیرنگ ضرورت آن حس شود. حتی در سطح تصویر نیز چگونگی تنظیم مدت و ترتیب تصاویر در تجربه تماشاگر اثر می گذارد. از این رو نگارنده در این پژوهش سعی دارد با رویکرد دیوید بوردول، به سبک که در اینجا به مفهوم، استفاده نظام یافته از تمهیدات و ابزارهای سینمایی است، و تاثیر آن بر پیرنگ بپردازد و در ادامه به مواردی همچون کارکرد راوی، روایت اعتماد ناپذیر، پس‌نگاه، تفاوت نقل و نمایش، تفاوت فابیولا و سیوژت، عنصر حذف و برابری زمانی به صورت مطالعه تطبیقی در هر دو اثر پرداخته خواهد شد. مقاله پیش رو، پژوهشی کیفی است که با استناد به اسناد و منابع معتبری از جمله، هنر سینما، مقدمه‌ای بر روایت در ادبیات و سینما، روایت در فیلم داستانی، در آمدی بر داستان نویسی و روایت شناسی و...نشان می‌دهد که با تکیه بر سبک در آثار سینمایی روایی همچون راشومون و مرگ‌یزدگرد همانقدر می‌‌توان روایتگری کرد که در ادبیات این امکان وجود دارد.

گرد آورنده : لیلی شقایق بروجنی استاد راهنما: دکتر احسان علیرضایی اساتید داور : دکتر سعید رضا خوش شانس دکتر مهدی خرم دل