علی نورآذر - دانشجوی کارشناسی ارشد مخابرات - دانشگاه جامع امام حسین (ع)
منصور نورآذر - کارشناسی مخابرات - دانشگاه خیام

امروزه تقویت توان دفاعی و ارتقای فناورانه اکثر صنایع نیروهای مسلح کشور وابستگی شدیدی به علوم مهندسی (به ویژه مهندسی برق - الکترونیک و قدرت دارد. بطوریکه نیاز اکثر مراکز تحقیقاتی، نظامی و سامانه های دفاعی به تکنولوژی های برق، خصوصا به ولتاژها و جریان های بالا و همچنین تامین تغذیه پایدار و کاهش قطعی کاملا مشهود است. با توجه به اهمیت خاص مراکز فرماندهی وکنترل، هنگامی که قطعی و خرابی کلان در شبکه توزیع و اتصال بوجود می آید، به طوری که سیستم های مولد نیرو سنتی با توجه به هزینه های بالا وضریب اطمینان پایین خود نتوانند برای کل زمان بحران، انرژی مورد نیاز این مراکز را تامین کنند؛ در این صورت فعالیت این مراکز حساس نظامی مختل شده و نهایتا توان دفاعی کشور را تحت الشعاع قرار می دهد. بنابر این به منظور تامین پایدار و مطمئن انرژی مورد نیاز این مراکز و همچنین برای بهبود و ادامه فعالیت به دور از هرگونه قطعی، نیاز به طرح کاربردی ای داریم که در هر شرایطی قطع اوصل از شبکه سراسری ) و در هر زمانی (صلح، بحران وجنگ) بتوان این انرژی را برای ما با ضریب اطمینان بالا تولید نماید. یکی از روش های مهم و کاربردی تولید انرژی برای رفع نیاز یاد شده، نزدیک نمودن مراکز تولید برق به مصرف (تولید پراکنده) به منظور ایجاد تغذیه پایدارتر، کاهش خاموشی، افزایش راندمان و بهره وری بالای اقتصادی و حفاظت از محیط زیست می باشد. در همین راستا، مقاله حاضر در نظر دارد علاوه بر بررسی تامین انرژی ایستگاه ها به روش فعلی، به معرفی مفاهیم وتکنولوژی های تولید پراکنده پرداخته و سعی می نماید ماهیت، معایب و مزایای این روش و همچنین دلایل استفاده از این تکنولوژی را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهد.

مراکز فرماندهی و کنترل، تولید پراکنده، تولید همزمان برق و حرارت، تامین تغذیه پایدار