طراحی و ارتقای پایداری سکوی دریایی شناور در امواج به روش عددی در نرم افزار ANSYS AQWA

پایداری سکو به خصوص برای کاربردهای نظامی که لازم است یک عرشه بزرگ در وسط دریا داشته باشیم، مهم ترین ویژگی آن است.این وظیفه به عهده ناو هواپیمابر است، اما فناوری این کشتی های غول پیکر شاید در آینده نزدیک برای ایران دسترس پذیر نباشد. با این فرض، یک راه حل موضعی آن است که سکوی شناور در یک موقعیت جغرافیایی ثابت مستقر گردد. با توجه به اینکه طیف امواج و محدوده انرژی طیف متفاوت است، بهترین عملکرد سکو باید با این وضعیت مشخص شود و پارامترهای طراحی باید متناسب با شرایط محیطی منطقه باشند. بهبود عملکرد عرشه شناور دریایی بزرگ با توجه به طیف امواج مشخص و افزایش پایداری سکو نسبت به سکوی نیمه مستغرق از اهداف ای تحقیق است. از آنجایکه استفاده از بویه در سکوها برای اعماق زیاد دریا میتواند موجب کاهش وزن و شعاع مهارگردد پاسخ دینامیکی سکوی شناور مبتنی بر بویه ها تحت تاثیر نیروهای باد و امواج در حوزه فرکانس و حوزه زمان مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که با انتقال بخشی از بویانسی سکو به بویه ها می توان گشتاور پیچ و نیروی هیو و سرج که امواج به سکو وارد می کنند را کاهش داد. طرح عرشه شناور با توجه به اینکه بخش بزرگی از حجم ستون ها حذف و به بویه ها منتقل شده می تواند عملکرد بهتری نسبت به سکوی نیمه مستغرق داشته باشد.همچنین پایداری عرشه شناور در بخش غالبی از محدوده طیف امواج، بهتر از سکوی نیمه مستغرق است. همچنین بهبود عملکرد پاسخ سکو با افزایش اندازه بویه می تواند باعث افزایش حرکات سکوی شناور شده و در عوض باعث کاهش تنش های وارده بر کابل شود

کلیدواژه ها:

المان مرزی ، عرشه شناور ، مهار کاتنری ، طیف جانسواپ ، المان موریسون ، تحلیل در حوزه زمان و فرکانس