بررسی آزمایشگاهی تغییرات زمانی آبشستگی در اطراف پایه های پل با شکل های مختلف

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 451

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHC18_109

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

چکیده مقاله:

شکست پل ها ناشی از آبشستگی اطراف پایه های آن یک اتفاق رایج است، که یکی از مهم ترین و موثرترین عوامل این تخریب ها آبشستگی موضعی می باشد. این امر علاوه بر تحمیل خسارات فراوان، باعث اختلال در سیستم حمل و نقل و غیره میشود. از این رو بررسی آبشستگی اطراف پایه های پل از اهمیت بالایی برخوردار است. پایه پل به صورت مانعی در مقابل جریان رودخانه عمل می کند و خصوصیات هیدرولیکی آن را تحت تاثیر قرار می دهد. شکل هندسی و موقعیت پایه نسبت به امتداد جریان و همچنین تعداد و فواصل پایه ها و میزان تنگ شدگی در تغییر وضعیت جریان رودخانه و تبعات ناشی از آن موثر است. پژوهش حاضر به بررسی آزمایشگاهی تغییرات زمانی آبشستگی در اطراف پایه های پل با شکل های مختلف پرداخته است. پایه های مورد استفاده در این تحقیق از جنس پلکسی گلس وپلاستیک و در شکل های مستطیلی، دایروی و شش ضلعی می باشند. با استفاده از دستگاه عمق سنج مقدار آبشستگی اطراف هر کدام از پایه ها در زمان های مختلف اندازه گیری شد. عمق آبشستگی در لحظات اولیه آزمایش به سرعت افزایش می یابد، ولی با گذشت زمان این روند به تدریج کندتر می شود، تا آنکه در نهایت عمق آبشستگی به سمت مقدار ثابتی میل می کند. از طرفی پایه با مقطع مستطیلی به علت محدوده وسیع تر منطقه جدایش جریان در اطراف پایه، در معرض آبشستگی بیشتری قرار داشت. میزان آبشستگی پایه با مقطع شش ضلعی با اختلافی جزئی، کمی بیشتر از پایه با مقطع دایروی بود. نتایج همچنین نشان می دهد که زمان تثبیت عمق حداکثر آبشستگی پایه پل با افزایش زاویه سطح مقطع پایه در مقابل جریان تسریع می گردد. حداکثر زمان آبشستگی در پایه مستطیلی با گذشت 330 دقیقه از شروع آزمایش و در پایه های دایروی و شش ضلعی با گذشت 270 دقیقه از شروع آزمایش مشاهده شد.

نویسندگان

نگین فرضی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی دانشگاه بوعلی سینا

پیام صادقیان

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی دانشگاه بوعلی سینا

مجید فضلی

استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه بوعلی سینا