یوسف رجبی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه سازه های آبی دانشگاه تربیت مدرس
سیدعلی ایوب زاده - استاد گروه سازه های آبی دانشگاه تربیت مدرس
کورش قادری - دانشیار بخش مهندسی آب دانشگاه شهید باهنر کرمان

آبشستگی پایه پل یکی از مهم ترین عوامل تخریب پل ها م یباشند که هرساله خسارات فراوانی را همراه دارد. در این پژوهش تغییرات پروفیل های طولی، عرضی و موضعی سرعت جریان در حضور پوشش گیاهی بستر مورد بررسی قرار گرفته و تاثیر تغییرات این پارامتر بر عمق آبشستگی اطراف پایه پل ارزیابی شده است. برای مدلسازی آزمایشگاهی پوشش گیاهی از دو حالت صلب و انعطاف پذیر با پنج درصد تراکم مختلف استفاده گردید. نتایج نشان داد که با افزایش تراکم پروفیل عرضی سرعت جریان کاهش می یابد اما پروفیل طولی سرعت با افزایش تراکم در نزدیک سطح جریان کاهش و در نزدیک سطح بستر افزایش می یابد. اما تراکم 24 درصد بهترین عملکرد را در کاهش عمق آبشستگی داشت و یک تراکم بهینه محسوب می شد که این بیانگر عدم قطعیت ارتباط مستقیم افزایش تراکم پوشش گیاهی با کاهش عمق آبشستگی است.

آبشستگی موضعی، پایه پل، پوشش گیاهی، پروفیل سرعت.