ارتباط سواد سلامت مادری و خودکارآمدی تغذیه در مادران باردار

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 515

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MIDWIFE01_196

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

چکیده مقاله:

مقدمه : سواد سلامت اهمیت ویژه ای در مخاطرات قبل از تولد برای مادران باردار دارد. ادراک مادران از خطر، ممکن است بر اشتیاق آنها برای پیروی از توصیه های دوران بارداری تاثیرگذار باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین سواد سلامت مادری و خودکارآمدی تغذیه در مادران باردار انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، 120 مادر باردار مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شهرستان مشهد انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات مشتمل بر پرسشنامه های اطلاعات فردی، سواد سلامت مادری، نتایج بارداری و خود کارآمدی تغذیه ای بود. افراد به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای- چند مرحله ای انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های آماری تحلیلی، آزمون تی، تحلیل واریانس یکطرفه، توکی و همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 95 % و 99 % انجام شد. نتایج::میانگین نمره سواد سلامت مادران باردار 7/54±42/47 و میانگین خودکارآمدی تغذیه ای مادران 12/4±80/1 بود. ارتباط معنی داری بین سطح سواد سلامت مادران با سطح تحصیلات، محل زندگی و درآمد ماهیانه خانوار وجود داشت (p<0/05) ولی خودکارآمدی تغذیه فقط با درآمد ماهیانه خانوار این ارتباط معنادار را نشان داد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون ارتباط بین سواد سلامت مادری با خودکارآمدی تغذیه ای (P=0/001) را مثبت و معنی دار نشان داد. در نتیجه با افزایش خودکارآمدی، سواد سلامت مادران باردار افزایش پیدا می کند. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت نقش آموزش ساختارمند در جهت ارتقای سلامت مادران و با در نظر گرفتن ارتباط معنی دار سواد سلامت و خودکارآمدی تغذیه ای، ضرورت آموزش در ابعاد وسیع و با ابزارهای مختلف در زنان باردار بیش از پیش احساس می گردد و این امر مهم یکی از اولویت های بهداشتی جامعه محسوب می شود.

نویسندگان

سیده سارا خرازی

کارشناس ارشد آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، گروه آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

نوشین پیمان

دانشیار، دکترای تخصصی آموزش بهداشت، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

حبیب اله اسماعیلی

استاد، دکترای آمار زیستی، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت ، دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران