فاطمه نیکی رشیدی - کارشناس ارشد مامایی. دانشگاه علوم پزشکی کرمان. کرمان. ایران
زهره قرشی - گروه مامایی. دانشکده پرستاری مامایی. مرکز تحقیقات مراقبت سالمندی،دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. رفسنجان. ایران
شایسته اسماعیل زاده - گروه مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، مرکز مراقبت تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران

مقدمه: وقوع خونریزی در هنگام اولین رابطه واژینال به عنوان شاخص بکارت عروس در بیشتر مناطق ایران در نظر گرفته می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع خونریزی در اولین مقاربت در عروس هایی که ادعا می کردند باکره هستند در شهر کرمان انجام شد. در این همچنین عملکرد دامادها هنگامی که آنها علی رغم انتظارشان نتوانستند خونریزی ببینند بررسی شد. روش کار: در یک مطالعه مقطعی دو مرحله ای ، ما 620 زوج را در هنگام انجام آزمایشات هنگام ازدواج ثبت نام کردیم. پرسشنامه نگرش مردان به سلامت هایمن در اولین مرحله پژوهش توسط مردان تکمیل شد. دو ماه بعد با تماس تلفنی با عروس مصاحبه انجام دادیم. در این مرحله وقوع خونریزی در اولین رابطه واژینال و نحوه عملکرد مردان در مواردی که خونریزی اتفاق نیفتاد بررسی شد. نتایج: در 52/5% موارد عروسها وقوع خونریزی به هنگام اولین رابطه واژینال را گزارش کردند. در مواردی که به دنبال رابطه واژینال خونریزی رخ نداد، نیمی از دامادها عملکرد خشن داشتنند. رفتار خشن مردان با سطح تحصیلات آنها و همسرشان رابطه معکوس داشت. گرچه عملکرد آنها به نگرش آنها نسبت به سلامت بکارت مربوط نبود. نتیجه گیری: به نظر می رسد ارزشگذاری وقوع خونریزی در اولین رابطه واژینال به عنوان شاخص بکارت ، به روابط زوج و زندگی جنسی عروس های جوان آسیب می زند و نیاز به توجه و آموزش بیشتری دارد.

خونریزی، بکارت، کرمان، دختران